1 обак, прысл. і прыназ. Абл. 1. прысл. Побач, каля каго-, чаго-н. Паклаўшы папку обак, Пракоп садзіўся на лаву. Вітка. 2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ.… 2 обер- 1. Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае старшынства ў пасадзе, чыне, напрыклад: обер-яфрэйтар, обер-майстар. 2. Разм. Першая састаўная… 3 обер-афіцэр, -а, м. Афіцэрскі чын у дарэвалюцыйнай рускай і некаторых замежных арміях ад прапаршчыка да капітана ўключна. // Асоба, якая мае такі чын. 4 обер-кандуктар, -а, м. Уст. Галоўны кандуктар. - Тут, на Новым Свеце, - гэта за чыгункаю - ёсць обер-кандуктар. Колас. 5 обер-кандуктарка, -і, ДМ -рцы; Р мн. -рак; ж. Уст. Жан. да обер-кандуктар. 6 обер-майстар, -стра, м. Старшы майстар у доменных, пракатных і сталеплавільных цэхах. [Гаспадар:] - Прыехаў ненадоўга. Спачатку вучыў маладых сталявараў. Цяпер працую… 7 обер-пракурор, -а, м. 1. Службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў дарэвалюцыйнай Расіі. 2. Вышэйшая службовая асоба, якая ўзначальвала Сінод на правах…