Галоўная старонка
Навіны
Пра праект
Кантакт
Спасылкі
Кнігі ў PDF/DJVU
Канвэртар лацінкі
Бібліяграфія
Шукаць:
толькі ў назьве
шукаць ва ўсіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)
(
12513
артыкулаў)
Вынікі пошуку
а
б
й
о
ў
ю
б
г/ґ
д
й
к
м
н
п
р
с
т
ф
Старонкі:
1
2
3
На ваш запыт
знойдзены
52
артыкулы
о
о, о1, нескл., н. 1. Шаснаццатая літара беларускага алфавіта. Вялікае О. 2. Галосны гук задняга рада сярэдняга пад'ёму, які вымаўляецца з удзелам губ.
обак
обак, прысл. і прыназ. Абл. 1. прысл. Побач, каля каго-, чаго-н. Паклаўшы папку обак, Пракоп садзіўся на лаву. Вітка. 2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ.
обер-
обер- 1. Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае старшынства ў пасадзе, чыне, напрыклад: обер-яфрэйтар, обер-майстар. 2. Разм. Першая
обер-афіцэр
обер-афіцэр, -а, м. Афіцэрскі чын у дарэвалюцыйнай рускай і некаторых замежных арміях ад прапаршчыка да капітана ўключна. // Асоба, якая мае такі чын.
обер-кандуктар
обер-кандуктар, -а, м. Уст. Галоўны кандуктар. - Тут, на Новым Свеце, - гэта за чыгункаю - ёсць обер-кандуктар. Колас.
обер-кандуктарка
обер-кандуктарка, -і, ДМ -рцы; Р мн. -рак; ж. Уст. Жан. да обер-кандуктар.
обер-майстар
обер-майстар, -стра, м. Старшы майстар у доменных, пракатных і сталеплавільных цэхах. [Гаспадар:] - Прыехаў ненадоўга. Спачатку вучыў маладых сталявараў.
обер-пракурор
обер-пракурор, -а, м. 1. Службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў дарэвалюцыйнай Расіі. 2. Вышэйшая службовая асоба, якая ўзначальвала
ого
ого, выкл. 1. Вокліч, які выказвае здзіўленне, захапленне. Ого, колькі рыбы налавілі. Ого! Які ты вялікі. 2. Ужываецца пры выказванні пярэчання. -
о-го-го
о-го-го, выкл. 1. Вокліч, які выказвае захапленне, здзіўленне. О-го-го, брат! - дзядзька кажа: Цяпер зіма напэўна ляжа! Колас. 2. Вокліч, якім пераклікаюцца,
ода
ода, -ы, ДМ одзе, ж. 1. Верш, напісаны ва ўрачыстым стылі ў гонар якой-н. значнай падзеі або асобы. Оды Ламаносава. 2. Спец. Вакальны або сімфанічны
одум
одум, -у, м. Разм. Стан разважання, засяроджанасці, паглыблення ў сябе, у свае думкі. Часамі.. [Волечку] агортваў одум. Яна думала пра.. [Кастуся] і шкадавала
ой
ой, выкл. 1. Паэт. Ужываецца ў якасці зачыну ў вершах, песнях (звычайна пры звароце або для папаўнення радка). Ой вы, думкі, думкі, Сэрца майго раны!
ойча
ойча, м. Уст. Клічная форма ад слова «айцец». [Янка:] - Гарэлка твая і твая навіна! Благаславіся, ойча Андрэю! Колас. - Святы ойча! - зноў усклікнула
оканне
оканне, -я, н. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. окаць. 2. Спец. Захаванне ў вымаўленні ненаціскнога «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. аканне. Оканне
окаць
окаць, -аю, -аеш, -ае; незак. Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць.
окаючы
окаючы, -ая, -ае. У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о»; проціл. акаючы. Окаючы дыялект.
ом
ом, ома, м. У фізіцы - адзінка вымярэння электрычнага супраціўлення. [Ад уласнага імя.]
омметр
омметр, -а, м. Прыбор вымярэння супраціўленняў у омах. [Ад слова ом і грэч. metréō - вымяраю.]
омнібус
омнібус, -а, м. Даўнейшы шматмесны конны экіпаж для перавозкі пасажыраў. [Ад лац. omnibus - усім, для ўсіх.]
Старонкі:
1
2
3
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)
Галоўная старонка
Заўважылі недакладнасьць?
Паведаміце нам!
(с) Электронная Энцыкляпэдыя, 2003-2022