1 о, о1, нескл., н. 1. Шаснаццатая літара беларускага алфавіта. Вялікае О. 2. Галосны гук задняга рада сярэдняга пад'ёму, які вымаўляецца з удзелам губ.… 2 обак, прысл. і прыназ. Абл. 1. прысл. Побач, каля каго-, чаго-н. Паклаўшы папку обак, Пракоп садзіўся на лаву. Вітка. 2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ.… 3 обер- 1. Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае старшынства ў пасадзе, чыне, напрыклад: обер-яфрэйтар, обер-майстар. 2. Разм. Першая састаўная… 4 обер-афіцэр, -а, м. Афіцэрскі чын у дарэвалюцыйнай рускай і некаторых замежных арміях ад прапаршчыка да капітана ўключна. // Асоба, якая мае такі чын. 5 обер-кандуктар, -а, м. Уст. Галоўны кандуктар. - Тут, на Новым Свеце, - гэта за чыгункаю - ёсць обер-кандуктар. Колас. 6 обер-кандуктарка, -і, ДМ -рцы; Р мн. -рак; ж. Уст. Жан. да обер-кандуктар. 7 обер-майстар, -стра, м. Старшы майстар у доменных, пракатных і сталеплавільных цэхах. [Гаспадар:] - Прыехаў ненадоўга. Спачатку вучыў маладых сталявараў. Цяпер працую… 8 обер-пракурор, -а, м. 1. Службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў дарэвалюцыйнай Расіі. 2. Вышэйшая службовая асоба, якая ўзначальвала Сінод на правах… 9 ого, выкл. 1. Вокліч, які выказвае здзіўленне, захапленне. Ого, колькі рыбы налавілі. Ого! Які ты вялікі. 2. Ужываецца пры выказванні пярэчання. - Ого,… 10 о-го-го, выкл. 1. Вокліч, які выказвае захапленне, здзіўленне. О-го-го, брат! - дзядзька кажа: Цяпер зіма напэўна ляжа! Колас. 2. Вокліч, якім пераклікаюцца,… 11 ода, -ы, ДМ одзе, ж. 1. Верш, напісаны ва ўрачыстым стылі ў гонар якой-н. значнай падзеі або асобы. Оды Ламаносава. 2. Спец. Вакальны або сімфанічны твор… 12 одум, -у, м. Разм. Стан разважання, засяроджанасці, паглыблення ў сябе, у свае думкі. Часамі.. [Волечку] агортваў одум. Яна думала пра.. [Кастуся] і шкадавала… 13 ой, выкл. 1. Паэт. Ужываецца ў якасці зачыну ў вершах, песнях (звычайна пры звароце або для папаўнення радка). Ой вы, думкі, думкі, Сэрца майго раны! Ці… 14 ойча, м. Уст. Клічная форма ад слова «айцец». [Янка:] - Гарэлка твая і твая навіна! Благаславіся, ойча Андрэю! Колас. - Святы ойча! - зноў усклікнула Эмілія.… 15 оканне, -я, н. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. окаць. 2. Спец. Захаванне ў вымаўленні ненаціскнога «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. аканне. Оканне палескіх… 16 окаць, -аю, -аеш, -ае; незак. Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць. 17 окаючы, -ая, -ае. У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о»; проціл. акаючы. Окаючы дыялект. 18 ом, ома, м. У фізіцы - адзінка вымярэння электрычнага супраціўлення. [Ад уласнага імя.] 19 омметр, -а, м. Прыбор вымярэння супраціўленняў у омах. [Ад слова ом і грэч. metréō - вымяраю.] 20 омнібус, -а, м. Даўнейшы шматмесны конны экіпаж для перавозкі пасажыраў. [Ад лац. omnibus - усім, для ўсіх.]
