успадобіцца — спадабацца, уцягнуцца ў нешта.
Успадобілася мальцу жыць балмаччу.

успацца — уцягнуцца ў сон.
Успаўся на сонцы, уседзіўся.

устоіцца — адстаяцца.
Малако адрання, дык яно ўстоілася.

усторкнуцца — з'явіцца, прыйсці, надарыцца.
Госць усторкніцца, дык і прыняць трэба.

усупэчыць — збыць з рук, уперці нешта праз сілу.
Усупэчыў зляжалы кажух, і ня ведаю, што з ім цяпер рабіць.

усухую — цвяроза.
Тут ён нап'ецца, а яна будзіць усухую.

усходы — пад'ём у абутку.
Боты ніяк на нагу ня ўсторкну, усходы малыя.

усцерагацца — асцерагацца.
Яго болі за ўсё ўсцерагайся.

утарабаніцца — прывалачыся.
Ноччу ўтарабаніўся й лёг спаць.

утушкаваць, утушкавацца — ухутаць, захінуць у цёплае.
Малы западлівы, утушкавалі яго ў дарогу. Як утушкуешся добра, і мароз адступіцца.

ухаб — напасць, бяда, ліха.
Во які ў яе ўхаб, то насілася-насілася, а цяпер асела-ткі.

уходаць, уходацца — даесці, дабіць; яшчэ — замарыцца, прыбіцца.
Адзін і ўходаў увесь кацёл. За дзень уходаўся, прыбіў ногі к срацы.

уцерпець — стрываць, стрымацца, затрымацца.
Як жа, уцерпіць, калі там стаіць бражка. Раз пашоў дождж ды неяк уцерпіў, а пасля як даў, такая макрата.

уцеха — радасць, асалода.
Гадую малога без уцехі, такі малы ніякі.

уцішыцца — супакоіцца, аціхнуць.
Тады ўжо ўцішалася, як змаглася. Так яно само й уцішылася.

уцумбэсціць — моцна лінуць.
Дождж як уцумбэсціў - цёмна стала.

учупіцца — учапіцца, ухапіцца.
Сабака ўчупіўся за хвост, лісіцы й дзявацца некуды.

учуць — пачуць.
На магільніку толькі й можна птушак пачуць, навет салаўя, а ў Вушачы не ўчуць нікога.

ушкурыць — уцяць, дапячы.
Добра-ткі яго ўшкурыў, што дасюль апомніцца ня можаць.

ушчаміць — ухапіць, укіпцюрыць.
Сава курэй у лапы ўшчэміць і давай латашыць.