1 гладыш, -а, м. Глиняный кувшин без ручки. Але калі надвячоркам у першы раз пайшлі восем дойніц у пуні, дзе стаялі каровы, за імі адразу ж пайшлі, спяшаючыся… 2 глей*, -ю, м. Вязкая глинистая почва. Расло пагана: руш ні руш - жалезны глей, як грабу плашка. Лужанін. Адзін мой знаёмы знайшоў аднойчы ў глеі стары самовы… 3 глум, -у, м., разм. Напрасная трата, порча. Пад восень паны з лесавых урочышчаў пачалі скардзіцца на часты глум лесу мужыкамі. Мурашка. - Галаву зніму! -… 4 глушэць, незак. Становиться более глухим. Ноч цішэла і глушэла і цяжэй налягала на зямлю. Колас. Чым далей падаваўся я ў гэты лес, тым усё болей глушэла. Колас.… 5 глыбець, незак. Становиться более глубоким. Ямачкі на шчочках глыбеюць: ружовыя ямачкі, у якіх не раз тапіўся пан Вашамірскі. Бядуля. Паходня быў у чорным пінжаку,… 6 глыж, -а, м., абл. Ком засохшей или замёрзшей земли. Як яго [чалавека] хутчэй прынізіць, кожны знойдзе ў сваім гусце - і адзін ударыць глыжам, камянём другі… 7 глэмаць, незак., разм. Хватать зубами, губами. Конь Сомікаў стаяў доўга, глэмаў снег, пераступаў з нагі на нагу... Крапіва. 8 глюга, -і, ж., разм. Клюв хищной птицы. Да нас падлятаюць [птушкі], распускаюць кіпцюры, разяўляюць глюгі, - здаецца, раздзерці і глынуць нас хочуць. Купала.… 9 глюгасты, -ая, -яе. С большим клювом (о хищной птице); похожий на клюв хищной птицы. Апошняя ў гразь паляцела пячаць, дзе свастыку ў лапах сваіх кіпцюрастых… 10 гляк, -а, м. Глиняный горшок с выпуклыми боками и коротким узким горлом. Мёд, ваш, відаць, ох, старэнькі? Гляк, бач, ад моху сівенькі... Буйло. Немцы ўжо…