41 засмужаны, -ая, -ае. Затянутый дымкой, мглой. Вітаю цябе, мой слаўны верасень! Ты той жа ясны, ледзь-ледзь засмужаны. Вярцінскі. На шэрым засмужаным небасхіле… 42 засмужыць, зак., разм. Затянуть дымкой, мглой. Над безданню часу мы поплечкі будзем. Час вочы сумотаю нам не засмужыць. Калачынскі. 43 засмылець, зак., разм. Начать саднить, жечь. Тут - гульня ў трэці - лішні... Ды, мусіць, усё непапраўна. Засмылеў пацалунак, што ў жыце знянацку быў вырван. Лужанін.… 44 застоліць, зак. Подшить потолок. Нацягаем з лесу лат, застолім. Сцены тоўстыя, будзем зімаваць у цяпле, як у бога за пазухай. Пташнікаў. 45 захлеўе, -я, н., абл. Место за хлевом. Карніла падвярнуў перадок калёс і памалу павёў каня ля тыну ў захлеўе... Быкаў. [Ніна] абшукала ўсе блізшыя заплоцці… 46 захмарыць, зак. Покрыть облаками или тучами. А нябёс не ўпрасіў... Адабралі, захмарылі мой асенні дзянёк. Лужанін. Захмарыла ўжо восень неба і распранае гай барвовы.… 47 зацірка*, -і, ж. Мучная похлебка, приготовленная на воде или молоке. Едакі адзін пад адзін, толькі давай, ды вот зацірка ў чыгуне рэдкаватая. Лобан. Маці па… 48 зацішак*, -шку, м., перан. Укромное место. Другі баіцца, мусіць, буры: даводзіць ён, што лепей крышку было б сядзець нам у зацішку. Крапіва. Хацелася недзе… 49 зацяцца*, зак. Затаить свои мысли, чувства; затаить злость на кого-либо. Яны [войт з прыяцелямі] яшчэ не трацілі надзеі дазнацца прычын гэтых дзіўных Саўкавых… 50 зачырваніць, зак. Сделать красным. Болю асаблівага не было, а кроў цякла, зачырваніла ўсё галіфэ. Кулакоўскі. 51 зашмарга (зашмарг) зашмарга, -і, ж. і зашмарг, -а, м. Затяжная петля. Самадзяржаўе цяпер так зацісне зашмаргу на нашай шыі, што толькі сумей дыхнуць. Гартны. Лейцы былі… 52 зашмат, прысл. Слишком много; больше, чем нужно. А таго, што сказала Тоніна мама, тады было ўжо зашмат. Брыль. Праўда, Радзівона тады трохі здзівіла, што гэтых… 53 заяснець, зак. Начать яснеть, стать ясным. Заяснеў зары румянец бляскам залатым, іскрамі ільсняцца палымняныя лісты. Пушча. ...Нада мною сваім першародным хараством… 54 збажына*, -ы, ж., зб., разм. Обобщенное название злаковых хлебных культур. Хутка з сярэдзіны хлява паваліў густы горкі дым, і на ўсю Арабінаўку запахла гарэлай… 55 збольшага, прысл., разм. Большей частью; в основных чертах. І тое, што надае мясцовасці асабліва рамантычны характар: замкі, што збольшага ляжаць у руінах. Караткевіч.… 56 збочыць*, зак. Отклониться в сторону, меняя направление движения. Падумаць толькі! Волата такога яна вядзе, кіруе ім, як хоча! А ён ідзе загаданай дарогай,… 57 збуяць*, зак. Буйно разрастись; покрыться зеленью. На поле выйсці кліча плуг, - збуяў палетак ворны, апанаваў яго мятлюг, парос драсённік чорны. Лужанін. Збуяў… 58 зважаць, незак. Обращать внимание. Нездаволеныя, што Тамашыха не зважала на іх, бабы, пазалеўшы, парасцягваліся па вёсцы. Ядвігін Ш. Так, ёсць на свеце і непрыемнасці,… 59 званчэць, зак. Становиться звонче. Нешта мармыча сабе [ручаіна]: на твані - зусім ціха, упошапкі, і весела званчэе, узліўшыся на каменьчыкі. Лужанін. Потым сталёвы… 60 звар'яцець*, зак. Потерять рассудок, сойти с ума. Што ты, цётка, звар'яцела, ці мо блёкату пад'ела... Купала. Лодачнік, які плыве насустрач і ведае, што вакол…
