1 спёка, спякота, гл. гарачыня 2 спорны (пра дождж, снег), які хутка змочвае або пакрывае зямлю, часты. спорны прым. — Чэрв. р., Навагр., Нясв. (СПЗБ, Станкевіч, Шатэрнік), спрытны прым. —… 3 спыняцца, сціхаць (пра з'явы прыроды - ападкі, вецер, спёку і пад.), памяншацца ў сіле, слабець. сціхаць незак., сціхнуць зак. — Паст., Валож., Уздз., Лях. (СПЗБ, Мат.… 4 спякотны; спякотна, гл. гарачы; горача