1 галалёд, галалёдзіца, ледзяная корка на паверхні зямлі, не пакрытай снегам; стан надвор'я, калі паверхня зямлі, дрэваў і інш. пакрыта ледзяной коркай. галалёд м. — Мёр.,… 2 галашчок, стан надвор'я з вялікім марозам і ветрам — звычайна ў пачатку зімы да выпадзення снегу. галашчок м. — паўдн.-усх. з., зах.-пал. г., Чэрв. р., спарадычна… 3 галашчочны; галашчочна, пра стан надвор'я ўвосень, калі яшчэ няма снегу, але ўжо марозна. галутлівы прым., галутліва прысл. — Мёр., Паст. (СПЗБ, НС, Мат. апыт.), храпкі прым.,… 4 гарачыня, спёка, спякота, высокая тэмпература паветра, нагрэтага сонцам; гарачы летні час. гарачыня ж. — Чэрв. р., Віл., Іўеў., Драг. (СПЗБ, Станкевіч, Шатэрнік), гарачэча ж.… 5 гарачы, спякотны; горача, спякотна, які мае высокую тэмпературу паветра, прасякнуты спёкай; вельмі гарачы, здольны паліць, спальваць (пра сонца); пра адпаведны стан надвор'я. гарачы прым.… 6 град, атмасферныя ападкі ў выглядзе крупінак лёду рознай велічыні. град м. — агульн. (СПЗБ, ЖНшС, Станкевіч, Мат. апыт.), градавіна ж. — Барыс. (СПЗБ), … 7 гразкі; гразка (пра надвор'е), пра наяўнасць гразі ў выніку адпаведнага характару надвор'я (ападкаў: мокрага снегу, дажджу і пад.). гразкі прым., гразка прысл. — Віц.… 8 гразь, гл. бездараж, бездарожжа 9 гром, грукат і трэск, якія суправаджаюць маланку ў час навальніцы. гром м. — пераважна агульн., Смален. р. (СПЗБ, Мат. Гарадз., ЖС, ЖНшС, Дабравольскі, Каспяровіч,… 10 грымець (пра гром), утвараць у атмасферы моцныя раскацістыя гукі. грымець незак. — Віц. р., Чэрв. р., Мсцісл., Кобр. (ЖНшС, Каспяровіч, Шатэрнік, Юрчанка), … 11 грэць (пра сонца), перадаваць сваю цеплыню ў паветра. уграваць незак., угрэць зак. — Смален. р. (Дабравольскі, Насовіч), прыгрэць зак. 'абагрэць крыху, злёгку'…
