свежы (пра паветра), чысты, не забруджаны, які часта абнаўляецца. лёгкі прым. — Верхнядзв., Драг. (СПЗБ), вольны прым. — Ваўк. (СПЗБ).

свяціць (пра нябесныя свяцілы), выпраменьваць святло ў касмічную прастору. свяціць незак. — Верхнядзв., Беш., Лях., Вілен. р. (СПЗБ, Каспяровіч), высвечываць…

слабы, ціхі (пра вецер, дождж і пад.), не бурны, слабай сілы. ціхой прым. — Брасл. (СПЗБ); ціхі, без ветру (толькі пра дождж): плаўны прым. — Латгал. р. (СПЗБ),…

слата, слота, вільготнае надвор'е з дажджом і мокрым снегам. слота ж., слата ж. — зах. з., Чэрв. р., спарадычна паўдн.-усх. з., Тал., Круп., Вілен. р., Беластоц.…

слізкі; слізка, гл. коўзкі; коўзка

слотны; слотна, вільготны, з дажджом і мокрым снегам; пра адпаведны стан надвор'я. слотны прым., слотна прысл. — Смарг. (СПЗБ, Мат. апыт.), слютны прым., слютна прысл.…

снег, атмасферныя ападкі ў выглядзе белых камячкоў, якія складаюцца з зорачкападобных крышталікаў; суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае пэўную прастору.…

снежны, які мае адносіны да снегу або з'яўляецца снегам; багаты на снег. снежны прым. — Смален. р. (Дабравольскі), грубы прым. 'пра зіму' — Вілен. р. (СПЗБ).…

сонечны, які мае адносіны да Сонца; напоўнены сонечным святлом. сонначны прым., сонначна прысл. — Лях. (СПЗБ, Мат. апыт.), слонечны прым., слонечна прысл. —…

сонца, нябеснае свяціла ў выглядзе вогненнага шара, вакол якога круціцца Зямля і іншыя планеты нашай Галактыкі; святло, цяпло, якое вылучаецца гэтым свяцілам.…

спёка, спякота, гл. гарачыня

спорны (пра дождж, снег), які хутка змочвае або пакрывае зямлю, часты. спорны прым. — Чэрв. р., Навагр., Нясв. (СПЗБ, Станкевіч, Шатэрнік), спрытны прым. —…

спыняцца, сціхаць (пра з'явы прыроды - ападкі, вецер, спёку і пад.), памяншацца ў сіле, слабець. сціхаць незак., сціхнуць зак. — Паст., Валож., Уздз., Лях. (СПЗБ, Мат.…

спякотны; спякотна, гл. гарачы; горача

сузор'е, участак неба з групай зорак, аб'яднанай агульнай назвай. Вялікая Мядзведзіца: Мядзведзіца ж. — цэнтр. з., Пол., Ушацк., Ганц., Івац., Кобр., Маз.,…

сцюжа, гл. мароз