1 верхаводка, верхавая вада, якая ўтвараецца на паверхні лёду ад дажджу ці талага снегу. верхаводка ж. — Чэрв. р., Сен., Докш., Лаг., Слуцк., Вілен. р. (СПЗБ, Н.… 2 ветраны; ветрана, з ветрам, які суправаджаецца ветрам. ветранны прым., ветранна прысл. — Мсцісл. (Юрчанка, Мат. апыт.), ветравы прым., ветрава прысл. — мясц. (Насовіч,… 3 вецер, паветраная плынь гарызантальнага напрамку. вецер м. — агульн. (Мат. Гарадз., Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч, Шатэрнік, Мат. апыт.), вятры мн. — мясц.… 4 вільготны, мокры; вільготна, мокра, насычаны вільгаццю, у якім залішне многа вільгаці (пра надвор'е, паветра і пад.); пра наяўнасць вільгаці (ад ападкаў ці ў час адлігі). вільготны прым.,… 5 воблака, вялікая маса згусцелай вадзяной пары ў атмасферы. воблака н., воблакі мн. — асн. мас. г. (усх.-пал. р. - спарадычна), Пін., Смален. р., зах.-бран. р.… 6 воблачны; воблачна, які мае адносіны да воблака, воблакаў або пакрыты воблакамі; пра наяўнасць воблачнасці. воблачны прым., воблачна прысл. — Гор., Старадарож., зах.-бран.… 7 выпарыцца (пра расу, ваду ў лужынах і пад.), выйсці парай у паветра. высьмігнуць зак. — Лаг. (Варлыга). 8 выпетраць (пра лёд, снег), страціць свае якасці, колер, зрабіцца больш тонкім. апятрыць зак. — Малар. (НЛ). 9 вясёлка, шматкаляровая дугападобная палоса на небе, якая ўзнікае ад пераламлення сонечных праменняў у дажджавых кроплях. вясёлка ж. — паўн.-усх. д. (за выключэннем… 10 вясёлкавы, які мае адносіны да вясёлкі. тэнчавы прым. — Іўеў. (Сл. Гарадз.). 11 вятрэць (пра надвор'е), станавіцца больш ветраным. вятрэць незак., павятрэць зак., паветранець зак. — мясц. (Насовіч), запомчыцца зак. 'стаць вельмі ветраным'…
