На запыт знайшлося 6 артыкулаў

  1. 1
    ём, ему, предл. ёме, м. — количество, запас; то, что имеется; уйма. Гсл.
    У гэтым лесе ём птушак. Гсл.
  2. 2
    ёмістасьць -ці, ж. — вместимость, вместительность, Гсл. ёмкость.
  3. 3
    ёмісты -тая -тае — вместительный, Нсл. 151; Ксл. ёмкий.
    Ёмісты мяшэчак - пудоў зь дзесяць убгаю. Лужасна Куз. (Ксл.). Дорад ёмісты, усё ўлезе. Нсл.
  4. 4
    ёмка, нареч.
    1. ловко, Ксл.; Гсл. метко, сильно. Нсл. 151; БНсл.
    Ёмка йдзець машына. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). Ёмка выцяў, лучыў. Нсл. Ёмка сьцебануў бізуном. Тм. Бераг адхоны, можна ёмка спусьціцца. Юрсл. Ёмка кідаў ён шубнём. Дзьве Душы, 38.
    2. проворно. Шсл.
    Хоць стары конь, але яшчэ ёмка бяжыць. Ст.
    3. звонко. Гсл. Ср. ёмкі 3.
    4. удачно (? С.) Гсл.
    5. хорошо. Ксл.
    Бярозавыя дровы гараць ёмка. Сініцына Віц. (Ксл.).
    6. удобно. Шсл.; БНсл.; Бяльсл.
    Няёмка неяк у руках дзяржаць: выкручуецца. Залачова Імсьц. (Бяльсл.). Во, гэтак ёмка сядзець. Ст. На зборні ёй было ня ёмка, а ў другім месцу пабаіцца. Ц. Гартны: Сок Цаліны, 138.
    Ср. ст. ямчэй — быстрее, скорее. Шсл.
    Ямчэй бяжы ты! Ст.
    Прев. ст. няйямчэй
  5. 5
    ёмкасьць -ці, ж. — ловкость. Гсл.; Нсл. 151.
    Емкасьць мае ў руках. Нсл.
  6. 6
    ёмкі -кая -кае,
    1. проворный. Шсл.
    Хлапец вельма ёмкі. Ст. Наш стары яшчэ ёмак. Ст. См. хіжы. Агата ёмкая работніца: работа ў руках ейных аж гарыць. Ст.
    2. ловкий, меткий, донимающий. Нсл. 156; БНсл.
    Я работнік спрытны, ёмкі. Гарун (ст. «Муляру»). Ёмкі выцень. Нсл. Ёмкая рука. Тм. Ёмкі бізун. Ёмкая пуга. Міх.
    3. удобный. Бяльсл.
    Грабельніца няёмкая. Хведараўка Краснап. (Бяльсл.).
    4. звонкий.
    Песьняй ёмкай зьвесялі. Гарун: Журба й сьмехацьцё.
    5. крепкий.
    На ёмкім камлі сядзіць (грыб) пры зямлі. Колас: Грыбы.
    Ср. ст. ямчэйшы. Шсл., ёмшы ?
    Прев. ст. найямчэйшы (найёмшы ?, С).

Паведаміць пра недакладнасьць