1 дзікі, які жыве на волі, у адрозненне ад свойскага. дзікі прым. — агульн. (АЛА), пальны прым. — Мёр. (ЖНС). нерахманы: дзіклівы прым. 'пра свойскую жывёлу і… 2 дзічына, дзікія звяры і птушкі ў іх сукупнасці, мностве. дзічына ж. — Старадарож. (Гарэцкі, Мат. апыт.), дзічына ж. — Ашм., Брасл., Чэрв. (СПЗБ, Гарэцкі), дзіч… 3 дзюба, выцягнутыя, з рагавым пакрыццём, бяззубыя сківіцы ў птушак, прыстасаваныя для яды. дзюба ж. — сярэд.-бел. г., паўдн.-захд., Вілен. р. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ,… 4 дзяркач, лугавая невялікая птушка сямейства пастушковых з характэрным скрыпучым крыкам. дзяркач м. — паўдн. р., Ушацк., Докш., Краснап. (ЛАБНГ, ЛП, Янкоўскі,… 5 дзяўбці дзяўбці (дзяўбсці, дзёбаць) незак., дзяўбаць незак., дзёўбаць незак. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, СПЗБ, Каспяровіч), даўбці незак., даўбаць незак. — паўдн.… 6 дзяцел, лясная птушка з доўгай моцнай дзюбай, якая здабывае корм з-пад кары дрэў. дзяцел м., дзятлік м. памянш. — агульн. (АЛА, ЛП, Бялькевіч, Станкевіч), дзяцель…
