сабака, свойская жывёліна, якая выкарыстоўваецца для аховы і палявання. сабака м. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч, Шатэрнік), сабарно м. павел.-адм. — Жытк.,…

сабачы сабачы прым. — агульн. (СПЗБ, Мат. апыт.), сабаччы прым. — Мёр., Леп., Аііш., Паст., Мсцісл., Краснап., Драг. (СПЗБ, Бялькевіч, Насовіч, Мат. апыт.),…

сава, начная драпежная птушка з вялікай галавой і вялікімі вачыма. сава ж. — агульн. (СПЗБ, ЛП, Бялькевіч, Янкоўскі, Мат. апыт.), скугалка ж. — Лельч. (Мат.…

сакатаць (пра курэй) сакатаць незак. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, Мат. апыт.), шчакатаць незак. — Пол. (ЛАБНГ), какатаць незак. — Гарадоц., Слон., Івац. (ЛАБНГ), стракатаць…

салавей, маленькая шэрая птушка, якая вылучаецца вельмі прыгожым спевам. салавей м. — агульн. (АЛА., СПЗБ, ЛП, Бялькевіч, Станкевіч, Янкоўскі), салавейка м. —…

самец самец м. — агульн. (Мат. апыт.), самок м. — Стаўб. (ЛАБНГ).

самка самка ж. — агульн. (ЛАБНГ), саміца ж. — паўдн.-зах. д. (ЛАБНГ, СПЗБ, Янкоўскі), саміха ж. — Жлоб. (ЛАБНГ).

сараканожка, жывёліна з чарвякападобным целам і вялікай колькасцю членістых ножак; мнаганожка. сараканожка ж. — агульн. (ЛАБНГ, СПЗБ, Цыхун), шараножка ж. — паўн.-зах.…

саракуш, невялікая драпежная птушка атрада вераб'іных са стракатым апярэннем і доўгім ступеньчатым хвастом. саракапуд м. — Стол. (ЛП), саракапыт м. — Жытк. (Мат.…

саранча, насякомае, падобнае на коніка, якое, пралятаючы вялікімі чародамі, нішчыць пасевы; небяспечны шкоднік сельскай гаспадаркі. шаранча ж. — Віц. (Каспяровіч),…

сарока, птушка з доўгім хвастом і чорным з белым апярэннем. сарока ж. — агульн. (АЛА, СПЗБ, ЛП, Станкевіч), скірга ж. — Стол. (ТС), даўгахвостка ж. — Карэл.…

сарочы сарочы прым. — Віл., Валож., Ганц., Берасц., Жытк. (Мат. апыт.), сароччы прым. — Мёр., Леп., Слаўг., Драг. (Мат. апыт.), сарачыны прым. — Мсцісл., Бярэз.,…

светлячок, невялікае насякомае сямейства жукоў, якое свеціцца ў цемры. святляк м., светлячок м. — агульн. (АЛА), агеньчык м. — Старадарож. (АЛА), светаянскі агеньчык…

свіння, свойская і дзікая жывёліна, мяса і сала якой выкарыстоўваецца ў ежу. агульная назва свойскай свінні: свінні мн. — агульн. (Мат. апыт.), свіння мн. зборн.…

свіны (свінячы) свіны прым. — Гарадз., паўн.-зах. з. (СПЗБ, Мат. апыт.), свінны прым. — пераважна паўдн.-зах. д. (Мат. апыт.), свінячы прым. — паўдн.-зах. д.,…

седала (курасадня), месца, дзе садзяцца куры нанач. седала н. — паўдн.-зах. д., зах.-пал. г., Беластоц. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Шатэрнік), седайла н. — Драг., Лун.,…

селязёнка (каса), крывятворны орган пазваночных жывёл. каса ж. — Паст., Віл., Валож., Пух., Лях., Лельч. (СПЗБ, СЦБ, З нар. сл., Мат. мен.-мал.), селязёнка ж. —…

сіваваронка, пералётная птушка з яркім зеленавата-блакітным апярэннем; сіваграк. сіваваронка ж. — асн. мас. г., за выключэннем паўдн.-усх. з. (ЛАБНГ, СПЗБ), сівая…

сініца, пеўчая дробная птушка з лімонна-жоўтым апярэннем падбрушша і жаўтлява-зялёнай спіной. сініца ж., сінічка ж. — агульн. (АЛА, ЛП, Янкоўскі), сінюк м.,…

скаляваць, наведваць стаўку або дупло, адшуканыя для засялення (пра пчол перад раеннем). іскаваць незак. — пераважна паўн.-усх. д. (ЛАБНГ, СПЗБ, ЖНС, З нар. сл.),…