Галоўная старонка Навіны Пра праект Кантакт Спасылкі Кнігі ў PDF/DJVU Канвэртар лацінкі Бібліяграфія
Шукаць:    
 
 толькі ў назьве   шукаць ва ўсіх    віртуальная клявіятура Уставіць беларускае "і" Уставіць у-кароткае (ў)
 
 
Жывёльны свет (430 артыкулаў)

Вынікі пошуку
 
а  б  в  г/ґ  д  ё  ж  з  і  к  л  м  н  п  р  с  т  у  х  ц  ч  ш  я  
а  е  і  о  у  ы  я  


На ваш запыт знойдзены 19 артыкулаў

  1. малако
    малако, белая пажыўная вадкасць, якая выдзяляецца залозамі самак жывёл для выкормлівання дзяцей; семявая вадкасць у самцоў рыбы. малако ў жывёл: малако
  2. матылёк
    матылёк, насякомае з дзвюма парамі крылаў, пакрытых пылком рознага колеру, ад якога залежыць іх афарбоўка. матылёк м., матыль м. — паўдн.-зах. д., сярэд.-бел.
  3. меркетаць
    меркетаць, знаходзіцца ў стане цечкі (пра авечку). меркетаць незак. — Воран., Пух., Петр., Маз. (АЛА, ЛАБНГ, З нар. сл.), меркатаць незак. — Смал. (АЛА),
  4. мінога
    мінога, невялікая рыбападобная жывёліна з целам шэрага колеру без лускі, формай нагадвае чарвяка і жыве ў рэчках на дне, закапаўшыся ў чысты пясок. вугрыца
  5. мірон
    мірон, буйная рыба з доўгім цыліндрычным целам зеленавата-жоўтага колеру, пакрытым луской, з вусамі пад рылам; жыве ў рэках у мясцінах з хуткім цячэннем,
  6. моль
    моль, вельмі малы матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, збожжа і інш. моль ж. — агульн. (СПЗБ, Янкоўскі, Бялькевіч), моля
  7. мошка
    мошка (у мностве), маленькае двухкрылае насякомае, вельмі назойлівае. мошка ж. — агульн. (ТС, Бялькевіч, Мат. апыт.), машка ж. — Віл., Лід., Гарадз., Мсцісл.,
  8. мурашка
    мурашка, невялікае насякомае атрада перапончатакрылых, якое жыве вялікімі калоніямі. мурашка ж. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч, Каспяровіч, Насовіч),
  9. мурашнік
    мурашнік, надземная частка жытла мурашак у выглядзе кучы, капца зямлі, лісцяў і г.д. мурашнік м. — зах. з., спарадычна агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Станкевіч),
  10. муха
    муха, шырока распаўсюджанае двухкрылае насякомае, якое часта з'яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў інфекцыйных хвароб. муха ж. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч),
  11. мыса
    мыса, пярэдняя частка галавы ў коней, кароў і інш. мыса (муса, міса) ж. — усх.-пал. р., а таксама Ваўк., Саліг., Слуц., Кобр., Драг. (ЛАБНГ, ЛП, ТС, ЖС,
  12. мыш
    мыш, невялікі грызун, звычайна шэрага колеру, з вострай мордачкай і доўгім тонкім хвастом. мыш ж., мышка ж. памянш. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч), мыша
  13. мышыны
    мышыны мышыны прым. — асн. мас. г. (Мат. апыт.), мышшы прым. — Мёр., Берасц., Драг. (Мат. апыт.), мышачы прым. — Воран., Слаўг. (Юрчанка, Мат. апыт.),
  14. мядзведжы
    мядзведжы мядзведжы прым. — паўдн. р. (Мат. апыт.), мядзвежжы прым. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.), медзвядзёвы прым., медзвядзёў прым. — паўн.-зах. з., зах.-пал.
  15. мядзведзь
    мядзведзь, вялікая драпежная жывёліна з густой поўсцю і тоўстымі нагамі. мядзведзь м. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Мат. Маг., Бялькевіч), вядзмедзь м., вядзмедзька
  16. мядзведка
    мядзведка, насякомае з тоўстым целам, пакрытым кароткімі мяккімі валаскамі, жыве ў зямлі і з'яўляецца шкоднікам сельскагаспадарчых культур. мядзведка ж.
  17. мядзянка
    мядзянка (вераценніца), неядавітая змяя шэрага, шэра-бурага або медна-чырвонага колеру; бязногая яшчарка буравата-шэрага колеру з цвёрдай гладкай луской
  18. мянтуз
    мянтуз, драпежная рыба, якая жыве ў халодных чыстых рэках і азёрах, трымаючыся на дне сярод камянёў і карчоў, з круглаватым падоўжаным целам з шэрай зеленаватай
  19. мяўкаць
    мяўкаць (пра катоў) мяўкаць (м'яўкаць, мняўкаць), мяўчаць (м'яўчаць, мняўчаць) незак. — агульн. (ДАБМ, АЛА, СПЗБ, Насовіч, Мат. апыт.), няўкаць (няўчыць)

 
Жывёльны свет   Жывёльны свет
Галоўная старонка   Галоўная старонка
Даслаць ліст адміністратару Заўважылі недакладнасьць?
Паведаміце нам!
    (с) Электронная Энцыкляпэдыя, 2003-2022