1 чалавек, грамадская істота, якая валодае мысленнем, маўленнем і здольнасцю вырабляць прылады працы і мэтанакіравана выкарыстоўваць іх. чалавек м., чалавечак м.… 2 чалавек, які мяняе веру пярэварацень м. — Стол., Зах.-бран. р. (ТС, Растаргуеў), пярэхрыст м. — Жытк. (ТС), пярэкста м. і ж. — Мсцісл. (Мат. апыт.). 3 чарада дзяцей арава зб. ж. — Зах.-бран. р. (Рстаргуеў), арда зб. ж. — Зах.-бран. р. (Рстаргуеў), вэжгар зб. м. — Віц. р. (Каспяровіч), гавяда зб. ж. — Ушацк. (НС),… 4 чарнявы, цёмнавалосы. чарнявы прым. — спарадычна агульн. (СПЗБ, ТС, Мат. Гом., Каспяровіч, Юрчанка, Растаргуеў, ЖНшС), чарноцце н. — Гл. (Янкоўскі), чарнуля (чарноля,… 5 чужы, пра немясцовага чалавека. чужак м. — Лаг., Бярэз. (Варлыга, СПЗБ), чужык м. — Лоеў. (Янкова), чужынец м. — Лаг. (Варлыга), чужаніца м. і ж., чужыня м.… 6 чуткі, уважлівы, спагадлівы, добразычлівы. чуткі прым. — Стол. (ТС), чулы прым. 'чуткі, жывы' — Віц. р. (Каспяровіч), лагодны прым. 'чулы, уважлівы', літасцівы… 7 чырванатвары, з чырвоным тварам. ірдзель м. і ж. — Маг. р., Старадарож., Люб. (Бялькевіч, Станкевіч, Насовіч, Мат. апыт.), румянушка ж. — Смален. р. (Дабравольскі),…
