гаваркі, гаварлівы, схільны да размоў, ахвочы пагаварыць. гаварун м., гаваруха ж. — Жытк., Чач., Бял., Мёр., Смарг., Валож. (ТС, СЦБ, Мат. дыял. сл., З нар. сл., Насовіч,…

гаваркое дзіця ласкатунок м. — мясц. (Насовіч), траскунок м. — Мсцісл. (Юрчанка), шчабятун м. — Лаг. (Варлыга), шчабятуха ж. — Лаг. (Варлыга).

галава, верхняя частка цела чалавека. галава ж. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, ТС, НЛГ, ГЧ, Мат. Гарадз., Мат. дыял. сл., Станкевіч, Каспяровіч, Шатэрнік, Янкова, Цыхун,…

галавасты, з вялікай галавой. галавач м. — Воран., Зэльв., Навагр., Бярэз., Зах.-бран. р. (СПЗБ, ЖС, Растаргуеў), галаваха ж. — Жытк. (ТС), галавень м. — Мёр.,…

галёнка, гл. нага

ганарлівы, пыхлівы, наравісты, горды, самалюбівы, амбіцыйны, фарсісты, фанабэрысты, высакамерны. ганарлівы: вабразіцельны прым. — Бял. (Яўсееў), ваннаровы прым.…

гандляр, чалавек, які займаецца гандлем - гаспадарчай дзейнасцю, звязанай з абаротам, купляй і продажам тавараў. гандляр м. — Віц. р., усх.-маг. р., Чэрв. р.,…

ганчар, майстар па вырабу глінянай пасуды. ганчар м. — пераважна агульн., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік), гаршчэчнік…

гарбар, майстар, спецыяліст па вырабу і апрацоўцы скур. гарбар м. — паўн.-зах. з., спарадычна цэнтральная частка пал. р., Пруж. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, Мат. Гарадз.,…

гарбаты, які мае горб, сагнуты. гарбаты прым. — паўн.-зах. з., Стол., Жытк., Чэрв., Старадарож. (СПЗБ, ТС, Станкевіч, Шатэрнік, Дабравольскі), гарбель (гарбыль,…

гарлавіна, гл. горла

гарэза, свавольнік, непаседа абузнік м., абузніца ж. — мясц. (Насовіч), агазны прым. — Пол. (НЛ), агнісцік м. — Лоеў. (Янкова), азарнік м., азарніца ж. — мясц. (Насовіч), аторва м.…

гаспадар, уласнік маёмасці; галава дома, сям'і. гаспадар м. — агульн. (ДАБМ, Варлыга, Дабравольскі, Мат. дыял. сл., Насовіч, Станкевіч, Сцяшковіч, ТС, Цыхун, Шатэрнік,…

гаспадарлівы, эканомны, руплівы, клапатлівы ў вядзенні гаспадаркі. хазяйлівы прым. — Чач., Бераст., Жытк., Лоеў., Мсцісл., Зах.-бран. р. (ЖНшС, Сл. Гарадз., ТС, Янкова,…

глотка, мышачная трубка, якая злучае поласць рота са страваводам. глытва ж., глытніца ж., глатаўня ж. — Смален. р. (Дабравольскі, Станкевіч), гярдзель м. — Навагр.…

глухі, пазбаўлены слыху. глухі прым. — паўн.-зах. з., Стол., Жытк., Гл., Чэрв., Віц. р. (СПЗБ, ТС, Янкоўскі, Шатэрнік, Каспяровіч, Мат. Гарадз., Станкевіч),…

голы, не апрануты. голы прым. — агульн. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч, Мат. дыял. сл., Янкова, Станкевіч), галамоўзы прым. — Браг. (З нар. сл.), галапупы…

горла, храстковая трубка, якая змяшчаецца ў пярэдняй частцы шыі і з'яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў. горла н. — Гарадз., Смарг., Зэльв., Чэрв.,…

госці бяседачка ж. — Брасл. (НС), госці мн. — агульн. (СЦБ, Мат. апыт.), чэсь ж. — Пух. (З нар. сл.).

грабар, землякоп, рабочы па земляных работах. грабар м. — Івац., Лаг., Шкл., Пух., Чэрв., Ваўк., Ганц. (ЛАБНГ, Н. сл-сць, Варлыга), грабар м. — Віц. р., Пол., Шкл., Мсцісл.,…