 |
На ваш запыт знойдзены 34 артыкулы
-
гаваркі, гаварлівы
гаваркі, гаварлівы, схільны да размоў, ахвочы пагаварыць. гаварун м., гаваруха ж. — Жытк., Чач., Бял., Мёр., Смарг., Валож. (ТС, СЦБ, Мат. дыял. сл., З
-
гаваркое дзіця
гаваркое дзіця ласкатунок м. — мясц. (Насовіч), траскунок м. — Мсцісл. (Юрчанка), шчабятун м. — Лаг. (Варлыга), шчабятуха ж. — Лаг. (Варлыга).
-
галава
галава, верхняя частка цела чалавека. галава ж. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, ТС, НЛГ, ГЧ, Мат. Гарадз., Мат. дыял. сл., Станкевіч, Каспяровіч, Шатэрнік, Янкова,
-
галавасты
галавасты, з вялікай галавой. галавач м. — Воран., Зэльв., Навагр., Бярэз., Зах.-бран. р. (СПЗБ, ЖС, Растаргуеў), галаваха ж. — Жытк. (ТС), галавень м.
-
галёнка
галёнка, гл. нага
-
ганарлівы
ганарлівы, пыхлівы, наравісты, горды, самалюбівы, амбіцыйны, фарсісты, фанабэрысты, высакамерны. ганарлівы: вабразіцельны прым. — Бял. (Яўсееў), ваннаровы
-
гандляр
гандляр, чалавек, які займаецца гандлем - гаспадарчай дзейнасцю, звязанай з абаротам, купляй і продажам тавараў. гандляр м. — Віц. р., усх.-маг. р., Чэрв.
-
ганчар
ганчар, майстар па вырабу глінянай пасуды. ганчар м. — пераважна агульн., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік), гаршчэчнік
-
гарбар
гарбар, майстар, спецыяліст па вырабу і апрацоўцы скур. гарбар м. — паўн.-зах. з., спарадычна цэнтральная частка пал. р., Пруж. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, Мат.
-
гарбаты
гарбаты, які мае горб, сагнуты. гарбаты прым. — паўн.-зах. з., Стол., Жытк., Чэрв., Старадарож. (СПЗБ, ТС, Станкевіч, Шатэрнік, Дабравольскі), гарбель
-
гарлавіна
гарлавіна, гл. горла
-
гарэза, свавольнік, непаседа
гарэза, свавольнік, непаседа абузнік м., абузніца ж. — мясц. (Насовіч), агазны прым. — Пол. (НЛ), агнісцік м. — Лоеў. (Янкова), азарнік м., азарніца ж.
-
гаспадар
гаспадар, уласнік маёмасці; галава дома, сям'і. гаспадар м. — агульн. (ДАБМ, Варлыга, Дабравольскі, Мат. дыял. сл., Насовіч, Станкевіч, Сцяшковіч, ТС,
-
гаспадарлівы
гаспадарлівы, эканомны, руплівы, клапатлівы ў вядзенні гаспадаркі. хазяйлівы прым. — Чач., Бераст., Жытк., Лоеў., Мсцісл., Зах.-бран. р. (ЖНшС, Сл. Гарадз.,
-
глотка
глотка, мышачная трубка, якая злучае поласць рота са страваводам. глытва ж., глытніца ж., глатаўня ж. — Смален. р. (Дабравольскі, Станкевіч), гярдзель
-
глухі
глухі, пазбаўлены слыху. глухі прым. — паўн.-зах. з., Стол., Жытк., Гл., Чэрв., Віц. р. (СПЗБ, ТС, Янкоўскі, Шатэрнік, Каспяровіч, Мат. Гарадз., Станкевіч),
-
голы
голы, не апрануты. голы прым. — агульн. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч, Мат. дыял. сл., Янкова, Станкевіч), галамоўзы прым. — Браг. (З нар. сл.), галапупы
-
горла
горла, храстковая трубка, якая змяшчаецца ў пярэдняй частцы шыі і з'яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў. горла н. — Гарадз., Смарг., Зэльв.,
-
госці
госці бяседачка ж. — Брасл. (НС), госці мн. — агульн. (СЦБ, Мат. апыт.), чэсь ж. — Пух. (З нар. сл.).
-
грабар, землякоп
грабар, землякоп, рабочы па земляных работах. грабар м. — Івац., Лаг., Шкл., Пух., Чэрв., Ваўк., Ганц. (ЛАБНГ, Н. сл-сць, Варлыга), грабар м. — Віц. р.,
|
 |