валасы, валасяное покрыва на галаве чалавека. валасы мн. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, АЛА, ЖНшС, Мат. Гарадз.), воласы мн. — спарадычна ўсх. з. (ЛАБНГ, АЛА), валосы…

валацуга, бяздомны чалавек, які не мае пэўнага прыстанішча і заняткаў; бадзяга. валацуга м. і ж. — віц.-маг. г., усх.-пал. р., Чэрв. р., Лаг., Гл., Зах.-бран.…

валачобнікі валачобнік м., валачобнікі мн. — Віц. р. (ЖНС, Каспяровіч, Станкевіч), валачэбнік м. — Пух., Валож., Беш. (Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч, СЦБ), валачобны…

вантробы, унутраныя органы грудной клеткі і жывата. вантробы мн. — Зэльв., Чэрв., Дзярж., Гл. (СЦБ, Мат. Гарадз., Насовіч, Шатэрнік, Янкоўскі), утробы мн., печані…

варажбіт, варажбітка, чалавек, які займаецца варажбой: мае здольнасць прадказваць будучыню або вяртацца ў мінулае. варажбіт м., варажбітка ж. — віц.-маг. г., Зах.-бран. р.,…

вартаўнік, чалавек, які ахоўвае што-н. стораж м. — усх.-маг. р., Лаг., Слаўг., Чач., Стол. (ТС, ГЧ, Бялькевіч, Варлыга, Мат. апыт.), старажак м. — Гом. р. (НЛГ),…

варты, годны; такі, як трэба варты прым. — Віц., Стол., Жытк. (Каспяровіч, ТС), варт прым. — Маз., Стол., Жытк. (ГЧ, ТС), годны прым. — Віц. (Каспяровіч), гожы прым. — Зах.-бран.…

вар'яцкі, безразважна шалёны, дзікунскі. агалашоны (агалашэнны) прым. — мясц. (Насовіч), аглашонны прым. — Мсцісл. (Мат. апыт.), ашалелы прым. — усх.-маг. р. (Бялькевіч),…

васпаваты, рабы, які мае сляды воспы, рабы. рабы прым. — Чэрв., Верхнядзв., Браг., Чач., Маг., Стол., Жытк., Навагр. (СПЗБ, ТС, Бялькевіч, Мат. Гарадз., Мат. Гом.), рабейза…

вастраслоўны, трапны, рэзкі і яркі на слова. астравумец м. — Стол. (ТС), астравумны прым. — мясц. (Мат. апыт.), выдумленік м., выдумлёншчык м. — Мёр. (НС), дасціпны…

вейкі, гл. вока

вернік, чалавек, які прызнае існаванне Бога, належыць да вядомага веравызнання. багабойлівы прым. — мясц. (Насовіч, Станкевіч), багамаленны прым. 'набожны' —…

ветлівы, ласкавы, далікатны, прыветлівы, выхаваны. ветлы прым. — Віц. р., Стол., Жытк. (ТС, Каспяровіч), прыветны прым. — Віц. р., Лоеў., Чач. (Каспяровіч, Станкевіч,…

ветраны, легкадумны, непастаянны ў меркаваннях і перакананнях. ветрагон м., ветрагоннік м., ветранік м., ветранніца ж., вецер м. — Мсцісл. (Юрчанка), махла м.…

веяльшчык, той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы. веяннік м., веянніца ж. — Мсцісл. (Юрчанка), архаваннік м. — Зэльв. (Сцяцко), ветраннік м., ветранніца ж.…

вёрткі, спрытны, здольны да вёрткіх і спрытных рухаў. жывы прым. — Смарг., Старадарож. (Станкевіч, З нар. сл., Мат. апыт.), жвавы прым. — Чэрв., Смарг., Сен., Лід., Віц.…

возчык, фурман, вознік, чалавек, які займаецца перавозкай разнастайных грузаў на калёсах. возчык м. — агульн. (ЛАБНГ, СЦБ, Мат. Гарадз., ГЧ), звозчык м. — спарадычна паўдн.-усх.…

вока, орган зроку. вока н., вочы мн. — агульн., Смален. р., Зах.-бран. р. (АЛА, СПЗБ, СЦБ, ДСБ, ГЧ, З нар. сл., Мат. Гарадз., Мат. Гом., Мат. дыял. сл., Шатэрнік,…

волас, валаскі на скуры чалавека. волас м., валасок м. памянш. — агульн., акрамя цэнтральнай і паўночнай частак паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, Шатэрнік, Каспяровіч,…

вольны, не заняты працай слабодны прым. — Мсцісл., Стол., Жытк. (Юрчанка, ТС), вольны прым. — Брасл., Беластоц. р. (СПЗБ), гуляшчы прым. — Жытк., Лаг. (ТС, Варлыга), гулявы прым.…