1 вядзьмак, чараўнік; вядзьмачка, чараўніца, чалавек, які валодае чарамі, займаецца вядзьмарствам. вядзьмак м. — Віц. р., Мен. р., Чэрв. р., усх.-маг. р., Зах.-бран. р., спарадычна паўдн.-усх. з.,… 2 вясельны поезд або дружына дружына зб. 'усе члены на вяселлі: госці жаніха ці нявесты', 'родныя маладых' — Віц. р., Уздз., Чэрв., Віл. (З нар. сл., Каспяровіч, Мат. мен.-мал., СЦБ),… 3 вясёлы, весялун, жартаўнік (забаўнік). весялун м., весялуха ж. — Гл., Лоеў., Жытк., Гом. р. (Мат. дыял. сл., Мат. Гом., ТС), вясёлы прым. — Гл., Жытк., Смален.… 4 вясковыя жыхары валасцянін м., валасцянка ж. — мясц. (Насовіч), валашчанін м. — мясц. (Насовіч, Станкевіч), веські прым. м. — Гом. р. (НЛГ), вясковы прым. м. — Паст.… 5 вяснушкі, пігментныя плямкі карычневага або жоўтага колеру, якія з'яўляюцца на твары ў некаторых людзей вясной. вяснушкі мн. — усх. з., зах.-пал. г. спарадычна,…
