шабатъ (шабасъ) — суботні адпачынак у жыдоў, шабаш

шаламай (шаламанъ) — старажытны драўляны духавы музычны інструмент, дудка

шалберъ — махляр, ашуканец

шали (шаля) — вагі

шанокъ — адзінка вымярэння сыпкіх рэчываў, роўная 42 гарцам

шаповалъ — той, хто вырабляў з воўны валёнкі, шапкі-папахі

шарлатъ —
1. пурпурова-чырвоны колер;
2. тканіна пурпурова-чырвонага колеру;
3. адзежына з гэтай тканіны

шарпанина — разбой, набег, грабеж

шарпати — драць, драпаць, шматаць, тармасіць

шата —
1. адзежына;
2. плашч;
3. толькі мн. адзенне

шатанъ — сатана, д'ябал

шафаръ (шефаръ) — аканом, упраўляючы

шафиръ (шапфиръ) — каштоўны камень, сапфір

шафовати — кіраваць, распараджацца, весці справы строга па закону

шафунокъ —
1. законныя паўнамоцтвы;
2. кіраванне, распараджэнне чым-н. адпаведна закону

шахы — шахматы

шация — вусная просьба, хадайніцтва істца, адказчыка, падсуднага і інш. удзельнікаў судовага разбору

шацовати — ацэньваць

шацунокъ — ацэнка маёмасці ў грашовым выражэнні; пісьмовы акт, рэестр

шванковати —
1. быць не ў парадку, мець недахоп;
2. памыляцца