иваръ — коўдра, капа

ивиръ — адламаны кавалак чаго-н., адшчэпак

игемонъ — правіцель, валадар

иглица — шпілька, заколка

иго — цяжар, ноша клопату, абавязкаў

игольникъ —
1. шкатулка для захоўвання іголак, ігольніца;
2. той, хто вырабляе іголкі

игольница (игольня) — ігла-рыба

игра —
1. гульня, забава;
˜ игра косточная — азартная гульня ў косці;
˜ игра шаховая — гульня ў шахматы;
2. рытуальныя язычаскія дзеянні (песні, танцы, гульні);
3. спектакль;
4. турнір, спаборніцтва;
5. музычны інструмент

идолатрия — ідалапаклонства

ижбы зл. —
1. каб, для таго каб;
2. быццам, нібы; што

ижденути — выгнаць, прагнаць

иже —
I займ. які, каторы
II зл. тое, што і ижъ I

ижъ —
I (иже, ижь, ишъ) зл.
1. што;
2. бо, таму што;
3. калі (пры абазначэнні ўмовы);
4. калі (пры абазначэнні часу);
5. каб
II часц. нават
III прыназ. з, ад, са (пры выражэнні аб'ектных адносін)

изба —
1. хата;
2. пакой у багатым доме;
˜ изба белая — святліца;
3. установа, якая валодала пэўнымі адміністрацыйнымі або гаспадарчымі функцыямі;
˜ изба богоделная — багадзельня;
˜ изба кабачная — піўная;
˜ изба писарская — канцылярыя;
˜ изба судовая — памяшканне, дзе адбывалася пасяджэнне суда;
˜ изба таможенная — таможня, мытня

избище — месца, дзе стаяла хата

изборный — выдатны, адборны, лепшы

избыти —
1. выратавацца;
2. застацца, захавацца;
3. пазбавіцца

извергнути (изверзнути) —
1. скінуць, кінуць уніз адкуль-н.;
2. выгнаць, прагнаць;
3. пазбавіць сану

извести —
I
1. вывесці адкуль-н.;
2. прывесці куды-н.;
3. пакласці пачатак чаму-н.;
4. выкарыстаць; знішчыць
II
1. даведацца, спазнаць;
2. выкласці, выказаць

изветъ —
1. ашуканства;
2. адгаворка;
3. паклёп