 |
На ваш запыт знойдзены 39 артыкулаў
-
юань
юань, -я, мн. -і, -яў, м. Грашовая адзінка Кітайскай Народнай Рэспублікі.
-
юбілей
юбілей, -ю, мн. -і, -яў, м. 1. Гадавіна чыйго-н. жыцця, чыёй-н. дзейнасці, існавання каго-, чаго-н. (звычайна дзесяці-, дваццацігоддзе і пад.). Пяцідзесяцігадовы
-
юбіляр
юбіляр, -а, мн. -ы, -аў, м. Той, чый юбілей адзначаецца, святкуецца. Акадэмік-ю. Горад-ю. Віншаваць юбіляра. || ж. юбілярка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак
-
ювелір
ювелір, -а, мн. -ы, -аў, м. Майстар, які вырабляе прадметы мастацтва, упрыгожанні і пад. з каштоўных металаў, з каштоўнымі камянямі, або прадавец такіх
-
ювелірны
ювелірны, -ая, -ае. 1. Які мае адносіны да вырабаў з каштоўных металаў і камянёў. Ювелірная майстэрня. Ювелірныя вырабы. 2. перан. Тонкі, дасканалы, такі,
-
югаславы
югаславы, -аў, адз. -лаў, -лава, м. Насельніцтва Югаславіі. || ж. югаслаўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лавак. || прым. югаслаўскі, -ая, -ае.
-
Юда
Юда і Іуда, -ы, м. (пагард.). Здраднік [ад імені апостала Юды Іскарыёта, які, паводле евангельскай легенды, прадаў Ісуса Хрыста].
-
юдафоб
юдафоб, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.). Тое, што і антысеміт. || ж. юдафобка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак. || прым. юдафобскі, -ая, -ае.
-
юдоль
юдоль, -і, ж. 1. Даліна, лог (уст.). 2. У некаторых выразах: месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі, а таксама ўвогуле пра жыццё з яго клопатамі і смуткам
-
юз
юз, -у, м. Слізганне колаў, якія перасталі круціцца. Машына ідзе юзам.
-
юкала
юкала, -ы, ж. На Поўначы і Далёкім Усходзе: вяленая рыба.
-
юн...
юн... Першая частка складаных слоў у знач. юны, напр. юннат (юны натураліст), юнкор (юны карэспандэнт), юнкораўскі.
-
юнак
юнак, -а, мн. -і, -оў, м. Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю. || прым. юнацкі, -ая, -ае і (разм.) юначы, -ая, -ае.
-
юнацкасць
юнацкасць, -і, ж. Уласцівасць юнацкага; маладосць. Ю. душы.
-
юнацтва
юнацтва, -а, н. 1. Перыяд жыцця пасля малалецтва да сталасці. Гады юнацтва. 2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь. Часопіс для юнацтва.
-
юнга
юнга, -і, мн. -і, -аў, м. Падлетак на судне, які вывучае марскую справу, а таксама, у некаторых замежных флотах, малодшы матрос.
-
юніёр
юніёр, -а, мн. -ы, -аў, м. Спартсмен-юнак, удзельнік спаборніцтваў у сваёй узроставай групе. Спартакіяда юніёраў. || ж. юніёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак,
-
юнкер
юнкер, юнкер1, -а, мн. -ы, -аў, м. У царскай Расеі: выхаванец ваеннага вучылішча. || прым. юнкерскі, -ая, -ае. Юнкерскае вучылішча. юнкер2, -а, мн. -ы,
-
юннат
юннат, -а, м. -наце, мн. -ы, -аў, м. Скарачэнне: юны натураліст, удзельнік гуртка па вывучэнню прыроды. || прым. юннацкі, -ая, -ае. Юннацкая работа.
-
юны
юны, -ая, -ае. 1. Які не дасягнуў сталага ўзросту. Ю. ўзрост. Юнае пакаленне. Ю. натураліст (юннат). 2. Уласцівы маладым, маладосці. Юныя сілы.
|
|
