1 ёкат, -ту, М ёкаце, м. Моцны крык з плачам. 2 ёкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.). 1. Утвараць кароткі і адрывісты гук. У каня ёкае селязёнка. 2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання…
