1 ёмістасць, -і, ж. 1. Здольнасць змясціць у сабе пэўную колькасць чаго-н.; унутраны аб'ём. Ё. рэзервуара. 2. часцей мн. Умяшчальнасць для вадкіх, сыпучых і газападобных… 2 ёмісты, -ая, -ае. 1. Змяшчальны, здольны змясціць у сабе многа чаго-н. Ёмістая пасудзіна. 2. перан. З вялікім і багатым зместам, сэнсам. Ё. характар героя. 3 ёмішча, -а, мн. -ы, -аў, н. Пасудзіна, рэзервуар для змяшчэння чаго-н. Ё. для вады. 4 ёмка, ёмка1, прысл. Зручна, добра. Мне тут ё. Ё. есці, уладкавацца. ёмка2, -і, ДМ ёмцы, мн. -і, -мак, ж. (абл.). Чапяла. Трэба ёмку адрамантаваць: патэльні… 5 ёмкі, -ая, -ае. 1. Зручны ў карыстанні (пра рэч). Ё. інструмент. 2. Зграбны, добра складзены (пра чалавека; разм.). || наз. ёмкасць, -і, ж.
