вобалачка — аблачынка.
Ты, як ціхая вобалачка, плывеш.

возерка — азярцо.
І возірка такое кругленькае, як сажалка, яно топкае.

возка — заезд.
Дзве возкі зробілі, дык троху сена прывязлі.

волаць — танюткія, кшталту нітак, костачкі ў рыбнай мякаці.
Смашная рыбіна, алі волаці многа.

вонка, вонкі — за дзвярыма, на двары.
Чаркі трэба, і дзе ён дзеўся вонка?

ворах — страх.
Аж у мяне ворах па целу пашоў.
(Здаецца, што варушацца валосікі на целе.)

восець — асець, гаспадарчая будыніна.
Восець пасадзіў на шасткі.

вотачкая — гэткая маленькая.
Спешка (бульба) вотачкая, гэта ж большанькая, а ёсь саўсім маленічкая.

вотліж — адлега.
Неяк на вотліж не пахожа.

вотрыны — рэшткі ад прасеенай мукі.
Бывала, што ў пірог падмешвалі вотрыны.

вохкала — хто вохкае, скардзіцца.
Гэта вохкала толькі кволіцца, а пабайнёй не заб'еш.