 |
На ваш запыт знойдзены 158 артыкулаў
-
кавалерыцца — калі хлапчаня пачынае заляцацца.
Рана яшчэ табе кавалерыцца, малако на губах не абсохла.
-
кавалёк, казялок — конік.
Ад кавалькоў уся пожня зялёная.
-
кавёлы — ногі (пагардліва); яшчэ — мыліцы.
Прымі свае кавёлы, рассеўся. На кавёлах, як верабей, скачаць.
-
кавялюга, кавяла; кавялюгаць — крывы, кульгавы, недалужны; кульгаць.
Во, ужо кавялюгае сюды кавялюга гэны.
-
кажалуп — хто скуру здзірае з жывёлін на бойнях.
А на гарэ кажалуп жывець, Касцюком завуць.
-
кажанець — слаба расці, паршывець (пра малога).
У Плікаціхі малец гладка скажанеў, кажан кажанком.
-
казлякі — вочкі ў бульбе.
Чышчу бульбу з казлякамі - на лепшае часу німа.
-
казляччы — казліны.
Былі два кумпячкі казляччы, і ўсіх прыпасаў.
-
казярэка — упірлівы, кажа ўпоперак.
Як упрэцца казярэка - не згаворышся, ня ўпросіш. Навошта мне казярэка ў хаці?
-
каламесніца — сумятня.
Цэлы дзень сумесніца-каламесніца з хаты не пускаіць.
-
калапніна — клопат, намаганне, завіханне.
Калапніны многа каля яго, а толку мала.
-
калахвосціць — трэсці, калашмаціць.
Будзіць-будзіць яго, калахвосціць, а ён сабе спіць.
-
калдунаватая — злямцаваная, збітая.
На сабаку поўсць калдунаватая.
-
калека, калечка — мянтуз.
Іван злавіў два язі й калечку.
-
калелікі — дрыжыкі, зябікі.
Ужо калелікі бяруць на такім марозі.
-
калёскі — каляска, вазоўнічак.
Двое калёсак вады прывязла.
-
каліва, каліўе — куст, націнне бульбы.
Бульбу прапалола, аграблямі выграбла, усё ж калівіна якая будзіць. Сухое каліўе - паспела спешка (гатунак бульбы).
-
калмак — кузлак.
Хоць калмак сена дай карові.
-
калоддзе — калоды.
Дровы - адно калоддзя, тапор і той прыстаў.
-
калом — невядома куды, праз зямлю.
Як калом праваліўся серп, ніяк не знайду.
|
|
