круціцца — пускацца ў блыт.
Мужык з'ехаў, дык яна круціцца як сучка.

кручок — маленькі начальнік, службіст.
Сын ейны нейкім кручком уторкнуўся ў Вушачы.

крушаны — рассыпісты, скаромны.
Пірог гэткі крушаны - не адламіць, увесь рассыпаіцца.

крушыць — веяць зерне на сіце.
Цэлы дзень зерне крушылі й у бачэнкі ссыпалі.

крывінда — пра кульгавага (грэбліва).
Крывінда гэна хоць куды дападзець.

крыж, крыжавіна — паясніца.
Боль уваліць у крыж, ні сагнуцца, ні разагнуцца. Крыжавіна як агнём гарыць.

крыжніца — крыга, ільдзіна.
Ай, як крыжніцы пашлі, аж усе палі паламалі.

крышан — скрылёк.
Хаця крышан яблыка з'еш.

крэў — вывернутае дрэва, пень дагары карэннем.
Дзярэцца як жаба на крэў.

кубатурка, кубатурніца, кубатка — курыца з інкубатара.
Курка-кубатурка, ей пітух усе косці памяжджуліў.

кубачкі — грыбы.
З дожджу пусціліся, і тут жа занос сураежкаў, кубачкаў.

кубіч — невялікі кубельчык.
Ссып пшанічку ў кубіч, яе мала асталося.

кугугутанька — ласкавае найменне зайца.
А мой ты заінька, а мой ты кугугутанька. (Малога мяне так кволіла мама.)

кудлычыць — касмаціць, кудлаціць.
Вецер кудлычыць пітухоў хвост.

кука — драўляная даўбежка, пабаешка, якой разбіваюць глыжы ці лёд.
Зімой, калі пад ільдом стаіць шчупак, б'юць кукай, глушаць, прабіваюць лёд, а пасля восцямі дастаюць рыбіну. Шчупак спіну к сонцу, яго кукай бух, тапаром прасякуць і скарэй на лёд. Некалі свякроў смяялася з маёй маладой мамы, калі яна сказала: «Іван рыбы накукаваў».

кукулка — зязюля; яшчэ — мала, на звод.
Месяц пройдзіць і кукулку не пачуіць. Грошы на кукулку толькі.

кулаччо, кулачча — кулакі (зборнае).
А ў ейных братоў кулаччо па пуду.

кулеўе — кулі саломы.
Кулеўем страху накрылі.

кулічкі — драўляныя гвазды, каб вешаць сёдлы.
Каб былі для конікаў стайнічкі, // Для ўздзечак палічкі, // Для сёдлаў кулічкі.

кулогаць — праць, мыць збольшага.
Ты лайно троху пакулогай, і ладна.