 |
На ваш запыт знойдзены 26 артыкулаў
-
жабурынне — жабіна ікра.
У жаб нораст пачаўся, жабурыння поўная сажалка.
-
жаласнік — той, хто спачувае, жалее.
Жаласніца знайшлася, хочаць заплакаць, ды ня ўмеіць.
-
жаркота — гарачыня.
Надаела нашай гаспадыньцы жаркота-пякота.
-
жарнуць — ударыць з усёй моцы.
Мой убытак, твой прыбытак, дай раз жарнуць паміж лытак.
-
жарсцвяк — пясок, жарства.
Нічога не расло - адзін жарсцвяк на гародзі.
-
жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі.
Для маткі роўныя ўсе жаўжаняткі.
-
жаўцяк — жоўць; яшчэ — пясок.
Жаўцяк у рыбы выцек. Капалі яму - адзін жаўцяк.
-
жахоцце — жах, жудасць.
Такога жахоцця нагаварыў, валасы дыбам сталі.
-
жванікі — пажванае едзіва, якім, бывае, кормяць малога, яшчэ бяззубага.
Сама еш жванікі свае, а мне ня торкай.
-
жмурнуць — міргнуць, зірнуць прыжмурана.
Нічога не сказала, толькі вачмі жмурнула.
-
жмут — жменя, пук сена, травы; яшчэ — скупы чалавек, скнара.
Хоць жмуток сена ды ўкініш у яслі. Такі ўжо жмут, такі жмудзяк, што зімой лёду не пазычыць.
-
жогаль — быстры, шустры.
Куды б ні пашоў, а жогаль жох - тут як тут.
(Магчыма, адзін з адменнікаў божышча агню.)
-
жор — жыраванне; яшчэ — апетыт.
Якраз рыба на жор пашла. Як нападзе жор, дык сабаку б, здаецца, зжор.
-
жудзель — парасё.
Жудзель як заваліўся ў лужыну, дык і вылазіць ня хочаць.
-
жур — аўсяны кісель.
Як кісель ды кісель дык і жур густы. // А каб тому кісялю чырвоныя боты...
-
журбіна — чужына.
Паехаў казак на журбіну...
-
журыла — дакучнік, ныцік.
Мяне жонка не зажурыць, я сам добры журыла.
-
жывасіллю — праз сілу.
Жывасіллю ўпёрлі мне гэткае дабро.
-
жываціна — жывёла, птаства.
У гаспадарцы павінна быць жываціна.
-
жывіна — жывое.
Ката прынесла ад суседкі, усё ж жывіна ў хаці нейкая.
|
|
