Галоўная старонка Навіны Пра праект Кантакт Спасылкі Кнігі ў PDF/DJVU Канвэртар лацінкі Бібліяграфія
Шукаць:    
 
 толькі ў назьве   шукаць ва ўсіх    віртуальная клявіятура Уставіць беларускае "і" Уставіць у-кароткае (ў)
 
 
Жывёльны свет: Часткі цела і органы (50 артыкулаў)

Вынікі пошуку
 
а  в  г/ґ  д  ж  з  і  к  л  м  п  р  с  т  у  х  ц  ч  
 
Старонкі: 1  2  3  


На ваш запыт знойдзены 50 артыкулаў

  1. азадак
    азадак, задняя частка тулава жывёлы. азадак м. — усх. з. (Мат. апыт., Насовіч), зад м., задок м. — агульн. (Мат. апыт.); у птушак: гузно н. — усх.-маг.
  2. валлё
    валлё, пашыраная частка стрававода ў птушак і насякомых для назапашвання ежы. валлё (валё, вальё, вале, валье) н. — усх.-пал. р., паўн. р., Слуц. р. (ТС,
  3. вантробы
    вантробы, унутраныя органы грудной клеткі жывёлы. вантробы мн. — Люб., Мсцісл. (Мат. апыт., Насовіч), антробы мн. — Петр. (Шалалава), утробы мн. — Браг.
  4. вымя
    вымя, орган з малочнымі залозамі і саскамі ў млекакормячых жывёл, у якім утвараецца малако. вымя (вум'е, вымне) н. — агульн. (ЛАБНГ, З нар. сл., Мат. мен.-мал.,
  5. горла
    горла (стрававод), храстковая трубка, якая змяшчаецца ў пярэдняй частцы шыі і з'яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў. горла н. — агульн. (ЛАБНГ,
  6. грудзі
    грудзі, пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата. грудзі мн. — агульн. (Мат. апыт.); грудзі ў каня: персці мн. — Верхнядзв., Мсцісл., Петр. (З нар. сл.,
  7. губы
    губы, рухомы край рота ў жывёл. губы мн. — агульн. (Мат. апыт.), прыхі мн. — Бар., Лях., Пін. (СПЗБ).
  8. джала
    джала, калючая частка органа самаабароны і нападу некаторых насякомых (пчол, вос, чмялёў і інш.), якая знаходзіцца на канцы брушка. джала н. — Паням. р.,
  9. дзюба
    дзюба, выцягнутыя, з рагавым пакрыццём, бяззубыя сківіцы ў птушак, прыстасаваныя для яды. дзюба ж. — сярэд.-бел. г., паўдн.-захд., Вілен. р. (ЛАБНГ, АЛА,
  10. дыяфрагма
    дыяфрагма, мышачная перагародка, якая аддзяляе грудную поласць ад брушной. плява ж. — агульн. (ЛАБНГ), плеўка ж. — агульн. (ЛАБНГ), плеўра ж. — Бераст.,
  11. жабры
    жабры, органы дыхання рыб. жабры мн. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, З нар. сл.), жэбры мн. — паўн.-зах. з., а таксама Івац., Кліч. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ), жабракі
  12. залоза
    залоза, орган, які выпрацоўвае неабходныя для арганізма рэчывы або выдаляе з арганізма шкодныя рэчывы. залоза ж. — усх.-маг. р., залаза ж. — усх.-маг.
  13. зрэнка
    зрэнка, адтуліна ў радужнай абалонцы, праз якую пранікае святло ўнутр вока. зронка ж. — агульн. (Мат. апыт.), зярок м. — мясц. (Станкевіч), чалавечак м.
  14. зуб
    зуб, косцепадобны орган у роце для адкусвання і разжоўвання ежы. зуб м. — агульн. (Мат. апыт.), краміна ж. 'баразёнка ў зубе' — Смарг., Стол. (СПЗБ, ТС);
  15. ікол
    ікол, зуб, які знаходзіцца паміж разцамі і перадкарэннымі зубамі ў дзікоў. ікол м., ікл м., ікал м., ікло н., кло н., ікла ж. — паўдн.-зах. д., зах.-пал.
  16. капыт
    капыт, рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых. капыт м. — асн. мас. г. (ЛАБНГ, СПЗБ, АЛА), копыт м. — Чэрв., Чэрык. (ЛАБНГ), капыта н.
  17. карак
    карак, задняя частка шыі ў жывёлы. акарак м. — Слуц., Нараўл. (ЖС, З нар. сл.), карак м. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.), каркавіна ж. — Віл., Уздз. (СЦБ),
  18. касцяк
    касцяк, сукупнасць касцей як апора жывёліны; шкілет. касцяк м. — мясц. (Мат. апыт.), шкілет м. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.).
  19. кішкі
    кішкі, частка стрававальнага апарата, што мае форму эластычных трубак. кішкі мн., кішкі мн. — паўдн. р., кішка ж., кішка ж., пляхі мн. — Жытк., Стол. (ТС),
  20. клюшня
    клюшня, канечная частка ножкі рака і ракападобных, якая нагадвае клешчы і служыць для хапання. клюшня ж., клюшня ж., клешня ж. — Дзятл., Гл. (СПЗБ, Янкоўскі),

Старонкі: 1  2  3  
 
Жывёльны свет   Жывёльны свет
Галоўная старонка   Галоўная старонка
Даслаць ліст адміністратару Заўважылі недакладнасьць?
Паведаміце нам!
    (с) Электронная Энцыкляпэдыя, 2003-2022