1 набожны, які многа і часта моліцца. малебенны прым. — Мен. (СПЗБ), малюшчы прым. — Смарг. (СПЗБ), багамолец м. — Мсцісл. (Станкевіч), багамолца м. і ж. — мясц.… 2 надакучлівы, які дакучае, назаляе, не дае спакою. дакучнік м., дакуччыца ж. — мясц. (Насовіч), дакука м. — усх.-маг. р. (Юрчанка), дакучны прым. — мясц. (Насовіч),… 3 назвы чалавека па адметнасцях хадзьбы чалавек, які хутка ходзіць: хадун м., хадуха ж. — Гл., Мёр. (НС, Янкоўскі, Станкевіч), хадок м. — Гл. (Янкоўскі), хадыка м. — Лаг., Мёр. (НС, Варлыга,… 4 настойлівы, той, хто рашучы ў дасягненні сваёй мэты, свайго жадання. настойчавы прым. — Пух. (СПЗБ), уедны прым. — усх.-маг. р. (Юрчанка), пунтовы прым. — Гарадз.… 5 нахабны, які вызначаецца нахабствам; бесцырымонны, бессаромны. нахаба м. і ж. — Лоеў. (НЛГ, Янкова), нахабны прым. — Чач. (Мат. апыт.), настырны прым. — Смален.… 6 неашчадны, які не вызначаецца ашчаднасцю; неэканомны. раскідлівы прым. — Лаг., Чач. (Варлыга, Насовіч, НЛГ, Мат. апыт.), раскідны прым. — Гл. (Янкоўскі), раскідонлівы… 7 недатыка, той (тая), хто не выносіць жартаў, вольнасці ў адносінах да сябе. недатыка м. і ж. — усх.-маг. р., Стол., Смален. р. (ТС, Насовіч, Дабравольскі), нядократка… 8 нелюдзімы, той, які дзічыцца, пазбягае людзей. нелюдзімы прым. — пераважна ўсх. з., за выключэннем Віц. р., а таксама ўскраінных паўднёвых гаворак (ЛАБНГ), нелюдзім… 9 непаседа, той, хто непаседлівы. непаседа м. і ж. — пераважна ўсх. з. (ТС, Мат. Гом., Каспяровіч), круцель м., круцелька ж. — усх.-маг. р., Гарадз. р., Жытк., Стаўб.… 10 непаслухмяны, такі, які не слухаецца, які дзейнічае насуперак. неслух м. — Смален. р., Лаг., Чач. (Варлыга, Дабравольскі, Насовіч, Мат. апыт.), процівень м., праціўны… 11 непераборлівы на яду непераборлівы прым. — агульн. (ЛАБНГ, Мат. Гом., Мат. апыт.), непераборны прым. — Смарг. (ЛАБНГ), непераборчывы прым. — Гл., Чач. (ЛАБНГ, Мат. апыт.),… 12 нявыхаваны, чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. неацёса м. і ж. — Смален. р. (Дабравольскі, Насовіч), ахальнік м. — Смален. р. (Дабравольскі), хам м.… 13 нягоднік, нізкі ў маральных адносінах, дрэнны, несумленны чалавек. нягоднік м., нягодніца ж. — Смален. р. (Дабравольскі, Насовіч), негадзяй м. груб. — Чач., Лоеў.… 14 нядбайны, які абыякава, нядобрасумленна адносіцца да сваіх абавязкаў, спраў; лянівы. нядбалы прым. — Чэрв. р., Зах.-бран. р. (Растаргуеў, Шатэрнік), нядбайнік… 15 нязграбны, няспрытны, непаваротлівы, нялоўкі. нязграбны прым. — мясц. (Насовіч), копша ж. — Жытк. (ТС), капоцька м. і ж. — Стаўб. (НС), непаварацень м. — мясц.… 16 няўважлівы, такі, якому не ўласціва ўвага, рассеяны. разява ж. — Жытк., Зах.-бран. р. (ТС, Растаргуеў), раззява м. і ж. экспр. — Верхнядзв., Віл., Лід., Шчуч., Дзятл.,… 17 няўдалы, такі, якому нічога не ўдаецца; няўмелы, няўклюдны чалавек. неўдалоцце н. — Гарадз. р. (СРЛГ), незвялоцце н. — Гарадз. р. (СРЛГ), незграбоцце н., незграбэйла…