любо —
I
1. прысл. добра;
2. дзеясл. падабацца
II зл. — ці, або

людинъ — просты чалавек

людство — жыхары, міране

люзный (лезный) — селянін без сталага месцапражывання

люнский — зроблены з ангельскага (лонданскага) сукна

люстрация — рэвізія ўгоддзяў і маёнткаў; інспекцыя

люте —
1. прысл. люта, жорстка;
2. гора, бяда

лютниста — музыкант, які іграе на лютні

люциперъ (люцаферъ) — д'ябал, нячысцік

ляговати — завяшчаць

лядвина — нырка

лядвия — ляжка

лядо — ляда, раскарчаваны ўчастак лесу

лякруцина перан. — шэльма, прахвост

лякъ —
1. сургуч;
2. спуд

ляментация — плач; элегія

лямкъ (ламкъ) — просты чалавек, міранін

ляный — літы, выліты, зроблены шляхам ліцця (пра металічныя рэчы)

лятавецъ — прывід, здань

лятерня (лятарня, летарня) — паходня, ліхтар