осада —
1. умацаванае месца;
2. пасяленне;
3. від феадальнай зямельнай рэнты ў грашовай форме

осаженье — пасяленне, укараненне, атабарванне

осажчий — селянін, пасяленец

освецоный — асвечаны, адукаваны

оседати — чакаць, спадзявацца

оселый — аседлы, пастаянны

осердие — сэрца

осетовый — порысты

осеть — памяшканне для сушкі снапоў

оскаржити — абвінаваціць

осклаба — усмешка

оскочити — мінаць

осмакъ — беларуская назва польскага гроша

осмдесять — восемдзесят

осмина — назва адзінкі вымярэння сыпкіх рэчываў, роўная 51 л

осмкратъ прысл. — васьміразова, восем разоў

осмотрити — надзяліць, падарыць

оснъ — востры канец трысціны, кап'я

осоченье — судовае расследаванне, следства

осочить — высачыць (звера)