халупникъ — малазямельны ці беззямельны селянін у Беларусі ў 16-19 ст.

хандокгий (хендогий, хондокгий) — ахайны, чысты

харунжый (хорунжий) — службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім;
˜ харунжый дворный — хавальнік сцяга пры вялікім князю, камандзір велікакняжацкага атрада дваран;
˜ харунжый земский — хавальнік дзяржаўнага сцяга, знаходзіўся ў войску пры гетмане;
˜ харунжый поветовый — хавальнік павятовага сцяга, вёў улік і мабілізацыю шляхты і баяр; сачыў за станам іх узбраення