инквизиция — следства, расследаванне

инквировати — праводзіць расследаванне, расшукваць, дапытваць

инкиркъ — аправа, футарал

инклинацыя — схільнасць, цяга

инклюдиве прысл. — уключна

инклюза — пералік чаго-н. (з'яў, тэм, пытанняў), што мае якую-н. агульную сувязь паміж сабой; кола, шэраг

инколенция — правіннасць

инконтумациямъ прысл. — завочна, без прысутнасці таго, хто мае дачыненне да справы

инкорпорованый — далучаны

инкурсия (инкурсъ) — напад, набег

инокъ — манах

иноречне прысл. — іншасказальна

инотестенция (инотистенция, инотосцентия) — павестка, паведамленне

иноходникъ — інаходзец

иночествовати — быць манахам

инсеровати — упісваць; уносіць у кнігу

инскрипция — запіс

инспекторъ — наглядчык

инстанция — хадайніцтва, садзейнічанне

инстигаторъ — пракурор; службовая асоба, якая назірае за правасуддзем