61 юнкорка, -і, ДМ -рцы; Р мн. -рак; ж. Разм. Жан. да юнкор. 62 юннат, -а, М -наце, м. Юны натураліст; удзельнік гуртка па вывучэнню прыроды. З 1929 года існуе ў Мінску яшчэ адна піянерская ўстанова - Цэнтральная станцыя… 63 юннатаўскі, -ая, -ае. Які мае адносіны да юнната, належыць яму. Юннатаўскі гурток. 64 юннатка, -і, ДМ -тцы; Р мн. -так; ж. Разм. Жан. да юннат. 65 юннацкі, -ая, -ае. Разм. Тое, што і юннатаўскі. Наш юннацкі дзённік таксама папоўніўся. Праўда, развіваліся ікрынкі надта марудна.. А потым ікрынкі сталі мяняць… 66 юны, -ая, -ае. Вельмі малады, у маладых гадах (пра чалавека). На маёўку ў бліжнія бары завуць сяброўку юныя сябры. А.Вольскі. // Малалетні (пра дзяцей,… 67 юпітэр, -а, м. 1. Магутная электрычная дугавая лямпа, якая выкарыстоўваецца ў кінатэхніцы для штучнага або камбінаванага асвятлення пры кіназдымках. 2. (з… 68 юр, -у, м. Палавы інстынкт, павышанае імкненне да задавальнення палавых пачуццяў. Ды як пан Богут не хітруе, Каб ад яе свой юр схаваць, Мальвіну трудна… 69 юра, -ы, ж. Спец. Тое, што і юрскі перыяд (гл. юрскі). 70 юрага, -і, ДМ -разе, ж. Разм. Падонкі канаплянага алею. Алей кончыўся, засталася адна юрага. 71 юрачка, -і, м. Беларускі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. 72 юргіня, -і, ж. Разм. Тое, што і вяргіня. 73 юр'еў, -ева. У выразе: Юр'еў дзень - у старажытнай Русі да канца 16 ст. - права пераходу сялян ад аднаго памешчыка да другога адзін раз у год, пасля заканчэння… 74 юрк, выкл. у знач. вык. Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. юркнуць. Юрк [ваўчыца] ў нару. Ермаловіч. 75 юркі, -ая, -ае. Разм. Быстры, вёрткі, спрытны ў рухах. Андрэй жа глядзеў, як над гнёздамі махалі лёгенькімі крылцамі юркія ластавачкі і так лагодна шчабяталі.… 76 юркнуць, -ну, -неш, -не; зак. Разм. Імклівым спрытным рухам пранікнуць куды-н., схавацца дзе-н.; шмыгнуць. У норку ля ракіты юркнула палявая мышка. Даніленка.… 77 юрлівасць, -і, ж. Уласцівасць юрлівага. Заўсёды вясёлая, гаваркая - .. [Тацяна] ўсюды, дзе б ні была, узнімала вакол сябе жартаўліва-лёгкі настрой, у значнай меры… 78 юрлівец, -ліўца, м. Чалавек, якому ўласціва павышанае імкненне да задавальнення палавых пачуццяў. Неспадзявана для Смілгаса ў Зыгмунты знайшлося столькі сілы,… 79 юрлівы, -ая, -ае. Пажадлівы, поўны юру. Паны ўсе на адзін твар: гультаяватыя, фанабэрыстыя, .. разбэшчаныя, юрлівыя. Навуменка. // Які выражае юр. Сулкоўскі… 80 юродзівасць, -і, ж. Уласцівасць юродзівага.
