срадство — радня, сваякі.
У яе срадства не было, адна бабылявала.

ссадзіць — зняць з пасады.
Ссадзілі Караленку са старшыні калхозу.

ссініць, ссінячыць — пабіць да сінякоў.
Такой палкай біла - ссініла, счарніла ўсяго мальца. Кавалер так ссінячыў, сядзіць як слівіна.

стада — чарада.
Такая стада буцяноў ляцела ў пачатку тога месяца.

сталюга — варштат.
Пакладзі дошкі на сталюгу й стружкай.

старлівы — стары, перастарэлы.
А бяда мне, бяда, // Далі мне старога дзяда, // Старога-старлівага, // Ай, дужа крыклівага.

старлыбіна, старлыба — стары, ссівелы, падупалы.
Пацягнула старлыбіну на маладых. Старлыба-старлыба, а ў яго стаіць дыба.

старчок — жабрак.
Хадзіў па вёсцы нейкі старчок, каб хто яму скарынку даў.

старчоўка — дачка жабрака, старца.
Старчовачка прыхадзіла прасіла.

старыца — старое котлішча, мясціна, дзе была сяліба.
А на нашай старыцы на Верасовачцы доўга яшчэ расла йгрушына, праўда, адзічэўшы.

старэннік — старанны, руплівы.
Ён ужо дык старэннік, усё старэнне ягонае на дзяцей. Такая старэнніца ня кажнаму сустрэніцца.

статуй — непаваротлівы, нязграбны.
Стаў на парозі як статуй і стаіць.

статэка — недарэка, няўклюда.
Прысуніцца статэка, сядзіць колам, і ня выганіш.

стахнуць — збуцвець.
Восень была сырая, і салома на полі стахла.

стол — памінкі; садзяцца за стол адзін раз, другі й трэці.
Стол быў па Піліпу, і я сядзела на стале. Цяпер баба за адзін стол літар выпіваіць.

стоць, стацьмаком — стаяком, дагары нагамі; дыбарам.
І паляцеў стоць галавой у яму. Аж валасы стацьмаком сталі.

страва — варыва.
Трэба ўжо й страву даваць, варанага чаго-небудзь.

стралец — паляўнічы.
Стралец лапці пляцець, а рыбак рыбу пячэць.

страсянка — стрэсены спажытак для жывёлы.
Страсалі салому з сенам, каб страсянкі хапіла.

строіцца — збірацца, рыхтавацца.
Скора замуж стройся, вырасла ўжо.