зрабяціцца — здзяцініцца.
Зрабяціўся Пятрок, у жмуркі з малым гуляіць.

зразвагі — не спяшаючыся.
Ідзець сабе паволі, зразвагі.

зробіцца — дамовіцца, уладзіць, пагадзіцца, сысціся.
Ты не чапайся, я сама неяк зроблюся. Ён успомніў даўняе, ён сваё - яна сваё, так яны й зробіліся.

зродасць — радня, сваякі.
У яе ж нейкая зродасць ёсь.

зрудзіць — зжаўціць, падпаліць.
Ужо гладзіла нешта праз маю анучку ды зрудзіла.

зручны — умелы, рукаты.
Такі ўжо зручны зяць папаўся, за што ні возьміцца, зробіць.

зубашчэр — весялун, баламут, прасмішнік.
У забашчэра са смеху вячэра.

зубрыць — навучаць, нацкоўваць.
Яна яму зубрыць, кажаць гэтак і гэтак.

зухнуць — павесці сябе як зух, шыкануць.
Яго хлебам не кармі, а дай зухнуць.

зцёмным — па начы, абначэла.
Зцёмным прыехалі, дарога была далёкая.

зыгарадзь — загароджа.
Зыгарадзь коні паламалі, німа парадку скрозь.

зык, зыкаваць, зазыкаваць — гіз, калі на кароў нападаюць авадні ці сляпні.
Як паўдзён, дык зык кароў па полю ганяіць. Сонца сагрэіць, дык і каровы зазыкуюць.

зылда — няўваротлівы, несхямяны.
Кавалеры ў яе усе нейкія - то зылда, то дылда.

зыск — вышук.
Ноччу каня звялі, дык міліцыя зыск ушчала.

зялёнкі, зеленчакі, зеляннё — няспелая садавіна.
Чарэшні каля плоту - адны зялёнкі. Зеляння, гэтых ападышаў, калі хто прынясець.

зяло — зерне, каменчыкі ці пясок у ежу курам; вотрына.
Малады трыпутнік, пакуль зяло ня даў, можна варыць разам з крапівой маладой.

зяпа, зяпло — рот (грэбліва).
Заткні сваю зяпу, а то варон наляціць.

зяпаць — крычаць, груба казаць.
Ды не зяпай ты, расчыніў зяпу, як хлеў, зяпло чортава.

зятняя — зяцева.
Браў ён зятняй жонкі дачку.