абклікаць — паклікаць, запрасіць.
Кажнага абышоў, абклікаў.

абкрывавіцца — біцца да крыві.
Пеўні так абкрывавіліся, аж іх убакі водзіць.

аблаў — аблава.
І так на яго аблаў быў.

аблачок — аблачынка.
Аблачок наплыў, і сквар прапаў.

абліваха — дождж са снегам; яшчэ — слізгата.
Такая абліваха, што кажух карыной зробіўся. Абліваха такая, што па дарозі каціцца можна, павалішся - галавы не збярэш.

аблітня — блешня.
Аблітня - яна самаробная, раней не было купляных. Зробюць з драціны, абліюць волавам, і яна блішчыць, аблітаіць. Шчупака б'юць кукай, пасля аблітнёй аблітнююць рыбу.

абнашчыцца — нашча з'есці, выпіць.
У хаці й абнашчыцца нечым. Песняй нашчыцца салавей.

абненавідзець — зненавідзець.
Хто там жалеіць чужога рабёнка, наадварот - абненавідзіць.

абніжацца — зніжацца, нізка ляцець.
Ляціць самалёт, абніжыцца й давай страчыць.

аборы — вяровачкі падвязваць лапці, абвінаць анучы.
Лапці ды аборы - усе мае прыборы.

абразанец — абразаны яўрэй.
І абразанчык торкаіць свой флянчык.

абрамізіць — абразіць, прынізіць.
Абрамізіў на людзёх, каб сябе паказаць.

абрамяніцца — аперазацца рамянямі.
Стаў камісарам, дык ад грудзей аж да сракі абрамяніўся.

абрасець — адсырэць на расе.
Нясі дамоў сяннік, а то абрасеіць, атап'ецца.

абратаваць — выратаваць, уратаваць.
Баранілі-баранілі, алі карову абратавалі.

аброк, брок — папаска для каня, узятая ў дарогу.
Добры яздок помніць пра аброк. Вараному коніку броку аўса.

абруд — абруч, вобад.
Абруд лопнуў, і клёпкі рассыпаліся. Сіта ўдарылася абрудом і падскочыла.

абсадзіць — адолець, уходаць, сходаць.
Я чарак пяць абсадзіў.

абсачаць — калі ў дрэва спыняецца прыліў соку.
Як станіць кара абсачаць, тады адхіні галінку й прышчапі яблыну.

абсварыцца — перасварыцца.
Яна з усімі абсварылася й ні к кому ня ходзіць.