-
81
ад'зябнуць — ззябнуць.
Цвяты й тыя ад'зяблі - халоднае лета сёлета. -
82
адказваць — завяшчаць.
Перад смерцю ўсё свайму першаму адказала. -
83
адкарапкацца — адчапіцца, адкараскацца.
Ад гора ніяк не адкарапкаішся. -
84
адкормнік — парсюк, пастаўлены на адкорм.
Адкормніку корму не набрацца. -
85
адкрасці — забраць назад потайна.
Міліцыянер забраў дудкі (як самагонку гналі), а малец узяў ды адкраў іх. -
86
адкрасціся — незаўважна адысці.
Памалу ад мяне адкраўся. -
87
адкрэвіць — адысці ад хваробы, паправіцца, паздаравець.
Можа, я троху адкрэўлю ў бальніцы. -
88
адмалі — змалку.
Ён яшчэ адмалі, як нарадзіўся, хваравіты. -
89
аднавуры — аднавокі.
Шашок аднавуры, ды бачыць, дзе куры. Сляпінда ты аднавурая! -
90
аднадумец — хто адной думкі з некім.
Мы з ёй такія аднадуміцы, што куды там! -
91
аднакавы — аднолькавы.
Боты драныя мае, // Дома лакавыя. // А ці ў дзевак, а ці ў баб - // Усе аднакавыя. -
92
аднаслоўны — чалавек слова, верны свайму слову.
Стахван чалавек аднаслоўны, сказаў - зробіць. А Ладысь неаднаслоўны, у яго сем пятніц на тыдні. -
93
аднаяй — мужчына з адным яечкам.
І гэны аднаяй просіць «дай!». -
94
адпасажыць — адпрэчыць, адціснуць.
Нявестка мяне ад печы адпасажыла, усё сама робіць. -
95
адпасціць — адкарміць, дагледзець.
Які конь гожы стаў, як яго адпасціў. -
96
адперыць, перыць — адлупцаваць, лупцаваць.
Ён яго добра адперыў. Перастань малога перыць. -
97
адпіцца — адсырэць, набрацца вільгаці, пусціць ваду.
Дровы ў хаці ў цяпле адпіліся, ня хочуць гарэць. За ноч лайно адпілося на дварэ, ня высахла. -
98
адпойсаваць — адлупцаваць.
За такое добра адпойсаваць варта, каб і дзясятаму заказаў. (Відаць, ад пояса.) -
99
адпоўніць — адсыпаць, адліць з поўнага.
Адпоўні бутэльку на пахмелак. Адпоўні бочку, а то круп з коптуркам. -
100
адпрог — калі адпрагаюць коней з дарогі.
Паедзем дамовачкі // З гэтае няволічкі. // Нам дома лепі будзіць, // Конікам адпрог будзіць.
На запыт знайшлося 197 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць