1 хабарнік, чалавек, які бярэ хабар. хабарнік м. — Віц. р. (Каспяровіч), хабуорнік м. — Беластоц. р. (СПЗБ), тарбахват м. 'хабарнік, казнакрад' — Гл. (Янкоўскі),… 2 хапуга, хапун, прагны да нажывы. хапун м. — Жытк., Карэл. (ТС, Мат. Гарадз.), хапуга м. і ж. — Чач. (Мат. апыт.), хапец м. — Стол. (ТС), хаптус м. — Віл. (НС), хапучы… 3 хапун, той, хто хапае; прагны да нажывы. ханыга м. асудж., тарбахват м., тарбахватка ж. асудж., тарбахватны прым., тарбахвацісты прым., тарбахватлівы прым.…