1 даверлівы, які кожнаму верыць. даверлівы прым. — Лаг. (Варлыга), даверчываны прым. — Мсцісл. (Юрчанка). 2 даглядчык свойскай жывёлы і птушкі, той, хто даглядае свойскую жывёлу і птушку, наглядае за яе станам, займаецца кармленнем і інш. стаднік м. — мясц. (Насовіч), скотнік м. — Лід., Смален.… 3 дакорлівы, які выказвае незадавальненне, папрок. упікальшчык м. — Мсцісл. (Бялькевіч), выяда м. і ж. — Гарадз. (Цыхун). 4 далікатны, выпеставаны; які патрабуе тактоўных адносін. даляктун м., даляктуха ж., даляктуся ж. асудж. — Мёр. (З нар. сл.), пяшчонік м., пяшчонка ж. асудж. — Мёр.… 5 далікатны, ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі; уважлівы. далікатны прым. — Чэрв., Мсцісл., Жытк., Зах.-бран. р. (ТС, Шатэрнік, Юрчанка, Растаргуеў), далікатар… 6 далонь, гл. рука 7 дамасед, той, хто мала бывае на людзях. даматур м. іран., даматурка ж. — Чэрв., Іўеў, Смарг. (СПЗБ, Насовіч, Станкевіч), дамаўнік м. — Бар. (СПЗБ), дамаседнік… 8 дасціпны, цікаўны да ўсяго, трапны і дасканалы ў выказванні. умелы, знаходлівы: астравумны прым. 'кемлівы' — Стол. (ТС), бегкі прым. — мясц. (Станкевіч), выхадлівы… 9 даўжнік, пра чалавека, які не аддаў пазычанае. вінаваты м. — паўн.-зах. з., Смален. р., Віц. р., Чэрв. р. (Дабравольскі, Каспяровіч, Насовіч, СПЗБ, Шатэрнік),… 10 дачка, асоба жаночага полу ў адносінах да сваіх бацькоў. дзеўка ж. — Пух. (СЦБ); адзіная дачка: адзіначка ж. — Ашм., Драг. (СПЗБ), адзініца ж. — Воран., Драг.…