медница —
1. медная пасудзіна;
2. мера аб'ёму сыпкіх рэчываў і вадкасцей, роўная прыблізна 33,8 л

мезга — унутраны мяккі слой маладой кары

мезерность — галеча, беднасць

мезерный — які церпіць галечу

мезлева — падатак за кароў

мелта — аўсяны кісель, талакно

мембрамъ — пергамент, папера, чысты ліст паперы

мене прысл. — менш

меновати —
1. называць, даваць імя;
2. мяняць, абменьваць

меновите прысл. — менавіта

мера (мерка) — адзінка вымярэння аб'ёму збожжа

мерзеность — брыдкасць, мярзотнасць

мерзити — выклікаць пачуццё агіды

мерникъ (мерничий) — землямер

местеръ (мештеръ) — магістр, кіраўнік (галава) сярэдневяковага духоўна-рыцарскага ордэна

место —
1. горад;
2. месца;
3. пасада;
4. поле;
5. плошча

месточестный — які ўслаўляецца ў пэўнай мясцовасці

местский — гарадскі

месь:
˜ въ месехъ прысл. — разам

месячное прым. у знач. наз. — памесячнае харчаванне