-
21
отинудь — з усіх канцоў
-
22
отити — адысці (ад мірскога жыцця)
-
23
отлогъ — папар, даўно неараная зямля
-
24
отложити — адмяніць, спыніць
-
25
отмена —
1. аплата;
2. узнагароджанне -
26
отметникъ — адступнік
-
27
отметованье — адмаўленне
-
28
отнюду прысл. — адтуль
-
29
отоитье — адыход, знікненне
-
30
оточити — акружыць, абвесці
-
31
отповедникъ — чалавек, які выказвае пагрозу прычыніць шкоду каму-н.
-
32
отпоранку прысл. — зранку, рана
-
33
отпоръ — адказчык (у судзе)
-
34
отпочивадло — пляцоўка
-
35
отправа — выкананне судовага прыгавору
-
36
отправованье — аплакванне, адпяванне (нябожчыка)
-
37
отправовати — выконваць, ажыццяўляць што-н.
-
38
отправчий листъ — прысуд, вызначэнне суда
-
39
отпрение — адрачэнне
-
40
отприсегати — прысягаючы ў судзе, даказваць сваю правату
На запыт знайшлося 62 артыкулы
Паведаміць пра недакладнасьць
