чадо — дзіця

чалый — дарашаватый (пра масць коней)

чамлатъ (чамлетъ, чамлятъ, чомлатъ) — гатунак сукна з вярблюджай або казінай воўны

чапка — шапка

чарный — чорны

частина — від тканіны

частократъ (частокротъ) — часта, шматкратна, неаднаразова

часть — лёс, доля

чачокъ (чачка) — цацка

чаша — адзінка вымярэння сыпкіх рэчываў і вадкасці

чашникъ (чесникъ) —
1. дварцовы і прыдворны чын у Вялікім Княстве Літоўскім, які адказваў за напіткі для велікакняжацкага стала;
2. ганаровы тытул у 16-18 ст.