згага (изгага) — пякотка

згардити — зганьбіць, зняважыць, зняславіць, аднесціся з пагардай да каго-н., чаго-н.

згладити —
1. зрабіць гладкім, выраўняць;
2. забіць, знішчыць, спустошыць; ліквідаваць;
˜ зъ света згладити — пазбавіць жыцця;
3. перастаць помніць; дараваць

зглупелость — недарэчнасць, бяссэнсіца

згмызети — знішчыць

згнедакрасный — цёмна-рыжы з адценнем чырвонага колеру (пра масць жывёлы)

згнедаплеснивый — цёмна-рыжы з адценнем шэрага (пра масць коней)

згнедачалый — цёмна-рыжы з прымессю іншых (часцей шэрага) колераў (пра масць коней)

згнетатися — сціскацца

зговоритель — той, хто дамовіўся

згода —
1. станоўчы адказ, дазвол на што-н.;
2. узаемная дамоўленасць, дагавор;
3. сяброўскія адносіны, мір, спакой

згодити —
1. выказаць згоду з кім-, чым-н., пацвердзіць што-н.;
2. памірыць, зладзіць

згодливе прысл. —
1. згодна, мірна, аднадушна;
2. аднолькава, аднастайна;
3. зладжана, спраўна;
4. у знач. прыназ. згодна з чым-н., у адпаведнасці з чым-н.

згодный (сгодный) —
1. міралюбівы, згодлівы;
2. прыгодны, прыдатны, патрэбны;
3. аднолькавы, падобны

згоже (згожо) прысл. — патрэбна

згола (сголо) прысл. —
1. зусім, цалкам, поўнасцю;
2. беспадстаўна, без прычын

зголдовати — завалодаць, пакарыць, заўладаць, захапіць

згонное у знач. наз. — узнагарода за выратаванне маёмасці ад крадзяжу

згонный — сагнаны, прагнаны;
˜ гоны згонные — участкі, адведзеныя для згону

згонъ —
1. выгнанне;
2. скон, канец