гладка — зусім, ушчэнт.
Гладка забылася, чаго прышла сюды. Гладка збяднеў.

гладкі — укормлены, дагледжаны, спраўны.
Ад таго казак і гладак, што пад'еў і набак. Яна баба гладкая, спраўная.

гламызда — нязграбны, неахайны.
Такая ўжо гламызда, аж глядзець страшна.

глінабітка — хаціна з жэрдзя й гліны.
У глінабітцы зіму перажылі.

глінянік — гліняны гаршчок.
У гліняніку крупы лепі ўпрэюць.

глотнічаць — гарланіць, ірваць глотку.
Нячым глотнічаць, лепш справай займіся.

глушні — вушы (грэбліва).
Што табе - глушні пазаклала, што ня чуіш?

глыжы, глыжэўе, груд — засохлыя, зацвярдзелыя камякі зямлі.
Дождж як пашоў, глыжы пабіў, бульба ўзялася, пашла ў рост. Хто палку возьміць, а гэтыя дык грудам.

глык — глыток.
Піцця таго ўсяго на два глыкі.

глюганосы — глюгаты.
І прыляцеў глюганосы крук.

глюма — глюкаты; яшчэ — няветлы.
Глюма такая страшная сядзіць, слова ня скажа.