гой — адчайны чалавек, разак.
Такі гой - нікому не саступіць.

гойкаць — гукаць, крычаць, клікаць.
Гойкала-гойкала, каб хто дзе. Вы тут грыбы сабірайце, мяне не чапайце, ня гойкайце.

голлю — галяком.
На дварэ зіма, а рабёнак голлю бегаіць.

гоміна — шум, вэрхал, гам; яшчэ — чутка, прачутка.
Гоміна на ўсю хату, нічога не разбярэш. Далёка пра яго гоміна пашла.

гоншчыкі — хто гоніць плыты.
Зімой на рум звозюць лес. А вясной, як лёд сходзіць, з пакоту з гары пускаюць лясіны, а іх па рацэ гоншчыкі гонюць.

гоп — гукаперайманне.
На адным чаравіку заднік ёсь, а на другім німа, ідзець - адзін гоп, другі шлёп.