оправца — службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім, якая займалася вышукам і затрыманнем злачынцаў на ўсёй тэрыторыі Княства

опресея — прыцясненне

опрети — устанавіць

опретися — супярэчыць, аказваць супраціўленне

опришный (опричный) — уласны, асобны, спецыяльны, асаблівы

опровергнути — перакуліць, абярнуць

опустити — пакінуць, кінуць

опытъ — допыт, вызнанне

органиста — арганіст

органъ — шматствольная зброя

ординация — плата зернем

орнаментъ — упрыгожанне

орнатъ — богаслужэбная вопратка ў католікаў

орта — манета ў 30 капеек

орудие — судовая справа

осада —
1. умацаванае месца;
2. пасяленне;
3. від феадальнай зямельнай рэнты ў грашовай форме

осаженье — пасяленне, укараненне, атабарванне

осажчий — селянін, пасяленец

освецоный — асвечаны, адукаваны

оседати — чакаць, спадзявацца