обцый (обций) —
1. чужы;
2. іншаземны

обыиматель — збіральнік

обыйскъ — абшуканне пацярпелым у доме і гаспадарчых пабудовах падазронага; вобыск

обыходъ —
1. мяжа вакол надзелу;
2. круг

обычай — нораў, характар, звычка, традыцыя;
˜ обычай звыклый —
1. правы, нормы паводзін, што існавалі яшчэ да стварэння Статутаў Вялікага Княства Літоўскага;
2. спосаб учынення злачынства

ова (ово) часц. — вось

овенъ — баран

ово займ. — гэтая

овогда прысл. — часам, іншы раз

овоцъ — плод

овшеки прысл. —
1. поўнасцю, зусім;
2. сапраўды, вядома

овшемъ прысл. — вядома, зразумела

овъ займ. — той, гэты

овъ ... овъ злучн. — гэты ... той, адзін ... другі

огарненый — акружаны з усіх бакоў

огиджати — гідзіцца, грэбаваць

оглаголанье — абгавор, паклёп

огласити — прызначыць, аддаць

огледаное (огледное) прым. у знач. наз. — плата за агляд пабояў і ўвогуле любых рэчаў

огнище — жароўня, ачаг