-
21
злоречити —
1. гаварыць нядобрае, асуджаць, праклінаць;
2. пярэчыць, спрачацца -
22
злосливецъ — грэшнік, паганец, бязбожнік; злачынец
-
23
злосмелость — дзёрзкасць, непакорнасць
-
24
злотникъ —
I майстар залатых спраў, ювелір
II мера вагі, залатнік -
25
злочестивый — грэшны, паганскі, схільны да ерасі
-
26
злупежити — абабраць, абрабаваць
-
27
злупитель — грабежнік
-
28
злутьца — пасрэднік
-
29
злый —
1. дрэнны, няякасны; нядобры, звязаны з бядой;
2. няправільны, памылковы, крывадушны;
злый переводъ права — незаконны выйгрыш справы ў судзе;
злым гроше — фальшывыя грошы;
3. нешчаслівы, няўдалы;
4. злосны, жорсткі, варожы;
5. шкодны, злачынны, няправедны, грэшны;
злое ложе — няшлюбныя зносіны;
6. грубы, лаянкавы;
7. вельмі моцны па ступені праяўлення -
30
злюбити —
1. паабяцаць, абавязацца; дамовіцца;
2. аказаць давер;
3. палюбіць, упадабаць -
31
злюбъ — дамоўленасць, пагадненне
-
32
злютоватися — злітавацца, зміласцівіцца
-
33
злякненне — спалох, перапуд
-
34
злякчоный — занепакоены
На запыт знайшлося 34 артыкулы
Паведаміць пра недакладнасьць