зводитель —
1. важак, правадыр;
2. падманшчык, падбухторшчык

зводъ —
I перакрыццё (даху, брамы і пад.)
II
1. сход, з'езд, збор;
2. вочная стаўка (у судовай справе аб крадзяжы)
III сукупнасць дакументаў, пісьмовых крыніц

зволати — склікаць, ззываць

зволеникъ — вучань, паслядоўнік, прыхільнік

зволити —
1. дамовіцца, пагадзіцца;
2. хацець, жадаць

зволока — затрымка, валакіта

зволочи —
I зняць, сцягнуць, сарваць
II адцягнуць, затрымаць, адтэрмінаваць

зволочися — распрануцца

звонникъ — званар

звонтлити —
1. аслабіць, разбурыць што-н.;
2. пазбавіць законнасці, скасаваць (пра дакументы, судовыя рашэнні і г.д.)

звонтпелый — знявераны, расчараваны; роспачны

звонтпене — адчай, роспач

звонтпити — зняверыцца, расчаравацца, страціць надзею; упасці ў адчай, роспач

звутлити — аслабіць, абяскровіць, знясіліць, змардаваць

звыклость, звыкливость — звычай, прывычка

звытяженый (звытежоный) —
1. пераможаны, пераадолены (пра цяжкасці, пачуцці);
2. выкрыты як злачынца

звытяжство (звытезство) — перамога, трыумф, поспех

звязенье — арышт

звястовати — давесці да ведама