-
101
выранджацца — вычварацца, капызіцца, строіць з сябе.
А не выранджайся дужа, знаім, адкуль ты, дружа. Выранджаўся-выранджаўся, пакуль ня ўсраўся. -
102
вырасці — стаць, вывучыцца.
Ейны мужык урач, і яна сама на ўрача вырасла. -
103
вырван — неслух, дуронік, вісус.
Вырваноў сваіх прышлюць на лета да дзеда. -
104
вырый — яміна, адкуль выбралі торф.
У вырыі вада злецілася, густая стаіць. -
105
высадкі — гародніна, захаваная да вясны.
І есці хапіла, і на высадкі асталося. -
106
высачынь, выш — вышыня, высакосць.
Высачынь такая - дух займаіць. -
107
выскрыпаць — выстудзіць.
Зачыні дзверы, а то ўсё цяпло выскрыпаіш. -
108
выспрытніца — налаўчыцца, набыць спрыт.
Выспрытніліся малыя абіраць вішні. -
109
выстар, выстарак — перастарэлы.
Выстар-выстар, а за маладымі ўпальваець. Адны выстаркі асталіся, маладыя паз'ехалі. -
110
высцяробы — высечаны й згруджаны алешнік.
У высцяробах маліннік пашоў. -
111
выталкаваць — прыйсці да пэўнай высновы.
Нагаварыліся, паталкавалі, а нічога не выталкавалі. -
112
вытачыцца — узысці, прарасці.
Вясной запахла, мята вытачылася. -
113
вытлуміць — запамятаваць, забыцца.
Мазгі вытлуміла табе, нічога ня помніш. -
114
вытніца — плакальшчыца.
Вытніца добра такі аплакала сваю суседку. -
115
вытушыць — патушыць, пагасіць.
Трэба газ вытушыць. -
116
выхаджаны — выгадаваны, падрослы.
Рабёнак яшчэ ня выхаджаны, малы. -
117
выхадзіцца — зведаць гора; яшчэ — ачуняць, акрыяць.
Ён у яе выхадзіцца, узнаіць, дзе аракі зімуюць. Цяпер пітух адзін выхадзіўся. -
118
выхарашыцца — прыбрацца, прычапурыцца.
Вымыішся, выхарашышся, дык і свет табе палюбеіць. -
119
выхартавацца — прагаладацца.
Як выхартываіцца за дзень, дык вечарам усё з'есь. Аж духі падхартала (падцягнула жывот). Ён увесь падхартаны (падцягнуты, станісты).
(Ад харта - паляўнічага сабакі.) -
120
выхвэндаць, захвэндаць — вынасіць вопратку, забрудзіць.
Выхвэндаў адзежыну, толькі сабаку ў будку.
На запыт знайшлося 146 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць